فراتفکیک پذیری یکی از تکنیک¬های بسیار کارآمد در پردازش تصویر دیجیتال است که هدف افزایش وضوح و تفکیک پذیری تصویری با کیفیت پائین را دنبال می¬کند. تصویر مرجع می¬تواند یک تک تصویر و یا مجموعه¬ای از تصاویر مربوط به یک صحنه باشد. این پایان¬نامه به طور خاص به روش¬های تک تصویری فراتفکیک پذیری می¬پردازد. پیچیدگی اصلی روش-های فراتفکیک پذیری نیاز به افزودن پیکسل¬ها و اطلاعات جدید به تصویر می¬باشد. الگوریتم waz، یکی از روش¬های بسیار کارآمد و ساده برای فراتفکیک پذیری می¬باشد. این الگوریتم، زیر مجموع? روش درونیابی وفقی می¬باشد که پیچیدگی محاسباتی زیادی ندارد. الگوریتم فوق، دارای دو مرحله آزمایشی و نهایی می¬باشد. الگوریتم waz، در مرحله آزمایشی از یک پنجره استفاده می¬کند. در این پنجره کردن، می¬توان انتظار داشت عملکرد این الگوریتم، افت کند. به دلیل اینکه، از همه پیکسل¬های همسایه، به طور وفقی استفاده نمی¬شود. در این پایان¬نامه دو روش نوین برای فراتفکیک پذیری تصویر پیشنهاد می¬شود. روش نخست، شامل دو مرحله آزمایشی و نهایی می¬باشد. در مرحله آزمایشی، مقادیر مناسب برای هر کدام از پیکسل¬ها، با استفاده از وزن¬های وفقی به دست آورده می¬شوند. وزن¬های وفقی براساس یک میزان شباهت تعریف می¬شوند. روش دوم نیز، شامل دو مرحله آزمایشی و نهایی می¬باشد. در مرحله آزمایشی، وزن¬های وفقی براساس فاصله اقلیدسی وفقی، تعریف می¬شوند. در نهایت، نتایج تجربی نشان می¬دهد که با پیچیدگی محاسباتی کم، روش¬های پیشنهادی نسبت به روش¬های کلاسیک دوخطی و دومکعبی و روش معتبر waz، از کیفیت دیداری بیشتر و پایداری لبه بهتری برخوردارند.