چکیده: از نیمه دوم قرن بیستم با ورود کامپیوتر به بازار و تحول در حوزه اطلاعات و ارتباطات، انقلاب عظیمی در فناوری اطلاعات و ارتباطات به وجود آمده است. این فناوری با حذف مشاغل سنتی و ایجاد مشاغل جدید، زمینه را برای فکری شدن و تخصصی شدن شغل ها فراهم آورده و از این طریق تاثیرات مهمی را بر اشتغال گذاشته است. امروزه فناوری اطلاعات به سرعت در حال رشد و گسترش است که نه تنها باعث از دست رفتن مشاغل نمی شود بلکه مشاغل متعددی را در همه بخش های صنعتی، کشاورزی و خدماتی ایجاد می کند. که البته اشتغال در آنها نیاز به داشتن تخصص لازم در زمینه فناوری است. فناوری اطلاعات ماهیت و نوع کار را تغییر می دهد و باعث جابه جایی مشاغل می شود. فناوری اطلاعات جوامع و سازمان ها را نیز تحت تاثیر خود قرار داده است و تاثیر آن بر سایر مشاغل، به گونه ای است که آگاهی عمومی را در جهت استفاده از این فناوری بر همگان ضروری نموده است. در این مطالعه به بررسی و آزمون رابطه بین فناوری اطلاعات و ارتباطات و اشتغال با استفاده ازتابع ces و با لحاظ کردن متغیر فناوری اطلاعات و ارتباطات پرداخته می شود. با معرفی مدل این ارتباط در منتخبی از کشورهای عضو کنفرانس اسلامی و همچنین کشورهای نفتی و غیرنفتی این سازمان با استفاده از روش داده های ترکیبی طی دوره 2009-2000 آزمون گردیده است. نتایج بیانگر اثر مثبت و معنی دار فناوری اطلاعات و ارتباطات بر اشتغال در هر سه گروه است. همچنین میزان تاثیرگذاری فناوری اطلاعات و ارتباطات بر اشتغال در گروه کشورهای نفتی بیشتر از گروه کشورهای غیرنفتی عضو این سازمان می باشد.