در این تحقیق به منظور دستیابی به برنج تراریخته حاوی ژن کولین اکسیداز و فاقد ژن نشانگر انتخابی، پلاسمیدهای بیانی حاوی ژن "کولین اکسیداز" pabrii-chl (حاوی پپتید راهنما برای تظاهر در کلروپلاست) و pabrii-cyt (بدون پپتید راهنما برای تظاهر در سیتوپلاست) ساخته شد و سپس با استفاده از روش تراریزش توأم، به همراه پلاسمید ptra132 حامل ژن مقاومت به هیگرومایسین (hph)، به کالوس های جنین زایی که از ناحیه اسکوتلوم بذور رسیده رقم هاشمی منشا گرفته و دارای توان تقسیم سلولی و باززای بالایی بودند، به روش ریزپرتابه منتقل شدند. سلول های تراریخته احتمالی از بافت های بمباران شده پس از سه دوره گزینش در محیط کالوس زایn6 که غلظت هیگرومایسین ب مصرفی در آن از واکشت اول تا آخر به تدریج افزایش یافته و از 60 به 80 میلی‎گرم در لیتر می رسید، گزینش شدند. نهایتاً کالوس های مقاوم به هیگرومایسین، در محیط باززایی ms غلظت هیگرومایسین مصرفی از واکشت اول تا آخر به تدریج از 80 به 60 کاهش می یافت، باززا شدند. بیست و هشت گیاه برنج تراریخته که حامل هر دو ژن coda و ژن نشانگر بودند بدست آمد و ادغام هر دو ژن در این گیاهان برنج به روش آنالیز زنجیره ای پلیمراز تائید شد. سپس آنالیز لکه گذلری نقطه ای و لکه گذلری سادرن برای ده گیاه تراریخته احتمالی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج آزمایشات ثابت کرد که در گیاهان تراریخته احتمالی حداقل یک نسخه از ژن کولین‎اکسیداز در ژنوم گیاه ادغام شده است. فراوانی قابل قبول گیاهان تراریخته حاوی هر دو ژن انتقال داده شده به روش تراریزش همزمان در این تحقیق نشان داد که روش مورد استفاده یک روش تکرار پذیر و نسبتاً کارا برای انتقال پایدار ژن های مفید و تولید گیاهان تراریخته عاری از ژن انتخابگر در مقیاس وسیع می باشد.