منظومه¬های بانوگشسپ¬نامه و وامق و عذرا از جمله مشهورترین و ماندگارترین منظومه¬های ادب فارسی می¬باشند. این پژوهش با هدف نمایاندن راز ماندگاری منظومه¬های بانوگشسپ¬نامه و وامق و عذرا، این منظومه¬ها را مورد بررسی قرار داده است. بررسی دو عنصر شخصیت و شخصیت¬پردازی برای آن است که نشان داده شود در یک اثر ادبی میزان کاربرد این دو عنصر چگونه است. لذا بدین منظور در این منظومه¬ها بر اساس کتاب عناصر داستان جمال میرصادقی انواع شخصیت را که شامل قالبی، قراردادی، نوعی، تمثیلی، نمادین، همه جانبه، ایستا و پویا هستند و بر اساس کتاب شخصیت و شخصیت¬پردازی در داستان معاصر اثر حمید عبداللهیان شیوه¬های شخصیت¬پردازی را که دو روش مستقیم و غیر مستقیم هستند بررسی شده است. نتیجۀ این بررسی نشان از آن دارد که از دو عنصر شخصیت و شخصیت¬پردازی در این منظومه¬ها به طرز قابل توجهی استفاده شده است در منظومۀ بانوگشسپ¬نامه بیش¬ترین نوع شخصیت¬های منظومه قالبی و قراردادی هستند و همچنین بیش¬ترین شیوۀ شخصیت پردازی در آن شخصیت¬پردازی مستقیم است و در منظومۀ وامق و عذرا نیز بیش¬ترین نوع شخصیت¬ها نیز قالبی و قراردادی هستند و بیش¬ترین شیوۀ شخصیت پردازی در آن شخصیت-پردازی در آن شخصیت¬پردازی غیرمستقیم است با توجه به زمان سرایش این منظومه¬ها نحوۀ استفاده از شخصیت¬ها و شیوه¬های شخصیت¬پردازی در آن¬ها از عوامل شهرت و ماندگاری این آثار ادبی به شمار می¬آید.

چکیده کاربرد مقیاس های تحلیلی و کلی نگر در ارزشیابی مهارت مقاله نویسی فراگیران ایرانی زبان انگلیسی به کوشش مریم آذریان هدف از انجام این پژوهش بررسی کاربرد مقیاس های تحلیلی و کلی نگر در ارزشیابی مهارت مقاله نویسی فراگیران (پسر و دختر) ایرانی زبان انگلیسی بوده است. شرکت کنندگان در تحقیق 66 زبان آموز در دسترس سال چهارم زبان انگلیسی در دو کلاس بودند که به طور تصادفی در معرض یکی از روش های نمره گذاری قرار گرفتند. داده های لازم از تکالیف شرکت کنندگان در طول 7 جلسه از کلاس های درس مقاله نویسی آن ها گردآوری شد. در یکی از کلاس ها تکالیف به صورت تحلیلی مورد ارزشیابی قرارگرفت و در دیگری به صورت کلی نگر نمره داده شد. سپس داده ها به لحاظ کمی مورد بررسی قرار گرفت بدین ترتیب که ابتدا همبستگی بین عناصر گوناگون در روش تحلیلی (محتوا، سازمان دهی، دستور زبان، واژگان و مکانیسم نگارش) بررسی شد و سپس نقش این عناصر در نمره ترکیبی کلی مورد بررسی قرار گرفت تا از این طریق قوی ترین پیش بینی کننده نمره کلی پیدا شود. به علاوه، این پژوهش به بررسی این پرسش ها پرداخت که آیا تفاوتی بین میانگین نمرات نگارش و نیز نمرات پیشرفت توانایی نگارش دو گروه پسران و دختران در اثر استفاده از دو روش نمره گذاری تحلیلی و کلی نگر وجود داشته است. نتایج تحلیل های همبستگی نشان داد که در میان عناصر تشکیل دهنده مقیاس تحلیلی، محتوا بیشتر با سازمان دهی و دستور زبان بیشتر با واژگان و مکانیسم نگارش همبستگی داشت اما همبستگی قابل توجهی بین عناصر دیگر وجود نداشت. نتایج رگرسیون چند گانه ای که براساس نمرات آخرین تکلیف (پس آزمون) اجرا شد هم چنین نشان داد که دستور زبان قوی ترین پیش بینی کننده نمره کلی بود. نتایج تحلیل واریانس های دو سویه ای که براساس نمرات استاندارد پیش آزمون و پس آزمون و نمرات پیشرفت شرکت کنندگان دو گروه اجرا شد نشان داد که تفاوت معنی داری که در نتیجه استفاده از دو روش نمره گذاری تحلیلی و کلی نگر باشد میان میانگین نمرات پسران و دختران و نیز نمرات پیشرفت آنان وجود نداشته است.