امروزه سطوح فوق آبگریز با زاویه تماس آب بزرگتر از ? 150 به دلیل داشتن کاربردهای وسیعی در زمینه پوشش های خودتمیز شونده، ضدرسوبات دریایی و مقاوم به خوردگی توجه بسیاری به خود جلب کرده اند. هدف از انجام این تحقیق تهیه پوشش های فوق آبگریز مقاوم به خوردگی بر روی سطح فولاد و فولاد گالوانیزه بوده است. نتایج نشان داد که در نهایت پوشش تهیه شده با نسبت 6/0-4/0 از مواد سیلانی متیل تری اتوکسی سیلان (mtes)- مرکاپتو پروپیل تری متوکسی سیلان (mptms) حاوی نانوذرات سیلیکا آبگریز و پلی اتیلن گلیکول(peg) به عنوان روانساز فوق آبگریز گردید. مقاومت به خوردگی پوشش با استفاده از آزمون طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی(eis) و برون یابی تافل بررسی گردید. ترشوندگی با اندازه گیری زاویه تماس آب بر روی پوشش با استفاده از دوربین dino، ترکیب شیمیایی پوشش با روش اسپکتروسکوپی مادون قرمز فوریه(ftir) و مورفولوژی پوشش با میکروسکوپ الکترونی روبشی(sem) بررسی شد. نتایج حاصل نشان می دهد که با ایجاد ساختار ترکیبی میکرو-نانو سطح فوق آبگریز شده و با افزایش این خاصیت مقاومت به خوردگی بهبود می یابد.