طی تاریخ بشر ، همواره بین قدرت و ثروت حکومت ها و تأمین امنیت ، بهداشت و نیاز های عمومی شهروندان ارتباطی مستقیم وجود داشته است که در دوره معاصر نیز به قوت پابرجاست و مقایسه ای کوچک بین میزان برخورداری ساکنین شهرهای جهان اول وجهان سوم از خدمات عمومی، این موضوع را تأیید می کند.در اروپا متأثر از جریان انقلاب صنعتی شاهد یک انقلاب شهری نیز هستیم که نتایجی مثل رفاه بیشتر صاحبان صنایع، تقسیم کار جدید، پیدایش کارگران صنعتی و ایجاد شهرک های خوابگاهی و نظریاتی اصلاحی مثل باغشهر ها ، شهر سالم، توسعه پایدار و تغییر نگرش به محیط زیست را درپی داشت. پروژه شهر سالم نیز در این زمینه از طرف سازمان جهانی بهداشت با هدف ارتقای بهداشت جهانی ارائه و در دهه 1370 به ایران نیز آمد .هدف اصلی این تحقیق بهبود و ارتقاء شاخص های شهر سالم درقالب معیارهای توسعه پایداردر شهر زنجان به منظور رسیدن به استانداردهای یک شهر سالم است که این مهم در قالب تحلیل وضع موجود شهر از جهت میزان برخورداری از شاخص های مورد بررسی ، تبیین قواعد و مبانی نظری در رابطه با موضوع و ارائه راهکارهای مناسب می باشد روش تحقیق با توجه به کاربردی بودن این بررسی ، از نوع توصیفی – تحلیلی است که مبتنی برشناخت شاخص ها و استفاده از داده های رسمی سرشماری در کنار روش پرسشنامه ای برای گردآوری اطلاعات می باشد و تحلیل نهایی براساس روشهای آماری spss و excel و استفاده از gis در تهیه نقشه ها استوار است. نتایج بیانگرپائین بودن سطح استانداردها و عدم وجود رابطه معنادار بین میزان رضایت مندی شهروندان از خدمات شهری خصوصا مسائل مربوط به کیفیت زندگی می باشد برای بررسی این موضوع از آزمون t تک نمونه ای استفاده شده است که مبین پایین بودن مقادیر میانگین بدست آمده در مولفه های مورد نظر تحقیق از حد میانگین 3 می باشد. مهم ترین دلایل آن عدم آگاهی مردم و حتی مدیران شهری از پروژه های مثل hcp و نحوه اجرای آن، نبود مشارکت میان بخشی در میان سازمان های مسول و عدم تعریف ردیف بوجه مناسب در راستای بهداشت عمومی شهروندان می باشد