نام پژوهشگر: روشنک رهنمافرد

طراحی مجموعه آفرینش های هنری معاصر با مفهوم روایت گری فرم
پایان نامه دانشگاه آزاد اسلامی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی - دانشکده هنر و معماری 1393
  روشنک رهنمافرد   کاوه بذرافکن

چکیده پایان نامه (شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده) : بحران " تزلزل نظام های ارزشی" از گذشته تا کنون گریبان گیر آدمی بوده است. نسل های پیشین همواره از بی ارزش شدن ارزش ها و چگونگی تغییر آن ها به گونه ای کاملا متفاوت و به ظاهر نا درست دم می زنند. روند تغییر ارزش ها، امروزه به دلیل تکثر فرهنگ ها، شکل گیری دوتایی ها و قابل قبول شدن تضادها دشوارترین مراحل خود را می گذراند. جهان بینی های متفاوت و گاه متناقضی در ارزش گذاری نظام زندگی انسان ها مطرح است که برخی از آن ها به زندگی درون مرزی، تعریف شده و عرف مدار و برخی دیگر به تأیید لزوم سرکشی از مرزها و واسازی مفاهیم به منظور کشف خوانش شخصی افراد از نظام ارزشی زندگی شان رهنمون می شوند. در گروه دوم، بسیاری از افراد در حین این ارزش سازی شخصی با بحرانی جدید رو به رو می شوند. گویی هر کجا که قرار است ارزشی ساخته شود، مرزی بین "نخواستن چیزی" و "خواستن هیچ " باید کشیده شود! نیهیلیسم به عنوان نظریه ای فرهنگی چیزی نیست جز قرار گرفتن در میان این دو قطب...اگرچه به نظر می رسد که انسان همواره میان این دو، "خواستن هیچ" را برمی گزیند یعنی همان کنش افراطی و سرکشی از مرزها... هر جامعه ای از معماری انتظار دارد ایده آل هایش را منعکس کرده و نگرانی های عمیقش را برطرف کند ولی از سوی دیگر معماری همیشه با تابو و سرکشی همراه است. این موضوع از فرم های کلیشه ای شروع شده و برنامه فیزیکی های مشترک در پروژه های مختلف را در برمی گیرد. جایی که به ندرت چیزی کانسپچولایز می شود. غافل از اینکه به گفته ژرژ باتای "معماری در جایگاه مبهمش، بین استقلال و سرسپردگی فرهنگی، بین اندیشه و عادت پیش می رود؛ و تنها جایی امکان بقا خواهد داشت که با نفی آنچه که جامعه از آن انتظار دارد، از ذات پارادوکسیکال خود فراتر می رود؛ به عبارت دیگر، معماری دستمایه یک ویرانی یا براندازی آوانگارد نیست، بلکه یک سرکشی است." با توجه به مفاهیم ذکر شده، تکنیک های انتخابی باید به نحو موثری خاصیت انتقادی داشته و حامل راهبردهای مبتکرانه در باز تعریف مفاهیم موجود باشند. این موضوع به طور خاص در روش های سازمان بین المللی انقلابیون اجتماعی اس- آی که گروهی از هنرمندان، نقاشان، سازندگان فیلم و معماران فعال بین سالهای 1957 و 1972 می باشند، دیده می شود. روش های مورد نظر آنها، درایو، دتورنمنت و شهرنشینی یکپارچه را در بر می گیرد که در این رساله به آنها پرداخته شده است.