از آنجایی که دامپروری ذاتا فعالیتی پر خطر و توام با ریسک است. و تولیدکنندگان این بخش همواره با خسارت ناشی از بروز حوادث گوناگون مواجه اند. لذا بیمه دام می تواند راهکاری مناسب جهت حمایت از سرمایه گذاران این بخش باشد. پژوهش پیش رو، واکاوی علل پذیرش یا عدم پذیرش بیمه دام در بین عشایر استان فارس مطالعه موردی عشایر طایفه کشکولی بزرگ می باشد. به این منظور نمونه ای در فصل قشلاق و در سطح شهرستان نورآباد ممسنی گرفته شد. این مطالعه از دید روش، پیمایشی است. به لحاظ شیوه گردآوری اطلاعات و سنجش مفاهیم اساسی پژوهش، 259 پرسشنامه شامل 23 سوال به کار برده شد. پایایی پرسشنامه ها به روش آلفای کرونباخ برای متغیر های مستقل و وابسته برابر با 837/0 محاسبه گردید. اطلاعات مربوطه از طریق شاخص های آمار توصیفی،آزمون مقایسه میانگین ناپارامتری من ویتنی، آزمون رگرسیون لجستیک با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از آزمون های مقایسه میانگین در بین عشایر پذیرنده بیمه دام و غیر پذیرنده بیمه دام از نظر متغیرهای تحصیلات، کانال های ارتباطی، نگرش به بیمه، رضایت مندی، درآمد و بدهی تفاوت معنی دار آماری وجود دارد. نتایج برآورد تابع مدل لاجیت نیز نشان داد که سه متغیر میزان درآمد، میزان رضایتمندی از بیمه و سطح نگرش به بیمه در پیش بینی پذیرش یا عدم پذیرش بیمه دام موثر است.