گیاهان موجوداتی بدون تحرک هستند که در معرض شرایط نامساعد محیطی قرار دارند. از اینرو باید از طریق ساز و کاری ویژه به تنظیم روابط خود با محیط بپردازند. در این میان ارتباط بین بخش‎های مختلف گیاه باید به گونه‎ای برقرار شود که با صرف کمترین هزینه، بیشترین سطوح تنظیمی انجام گیرد. رابطه ریشه با اندام‎های هوایی از طریق انتقال مولکول‎های سیگنال در بستر بافت آوندچوبی صورت می‎گیرد. این ارتباط از طریق ترکیبات آلی، غیرآلی، آمینواسیدها، هورمون‎ها و پروتئین‎ها می‎باشد. بررسی‎ها نشان می‎دهد که پروتیین‎های موجود در عصاره آوندچوبی در بین گونه‎های گیاهی به حالت حفاظت شده هستند. این پروتئین‎ها شامل گروه پراکسیدازها، کیتینازها، پروتئازها و پروتئین‎های وابسته به بیماری زایی می‎باشند که به مقدار فراوانی درون عصاره‎ آوندچوبی وجود دارند. هدف از این مطالعه بررسی امکان دخیل بودن این پروتیین‎ها در فرآیند انتقال سیگنال با صرف مقدار انرژی کمتر در ساخت این پروتئین‎ها از ریشه به اندام‎های هوایی می‎باشد. در این بررسی نخست پروتیین‎هایی که از ریشه گیاهان از طریق آوند چوبی به اندام‎های هوایی ارسال می‎گردد از منابع منتشر شده استخراج شد و سپس ویژگی این پروتیین‎ها مانند قابلیت تحرک و خواص فیزیکی و شیمیایی آنها تعیین گردید. انرژی متابولیکی مورد نیاز برای بیوسنتز آن‎ها به همراه انرژی نهفته در پیوندهای پپتیدی محاسبه شد. برای مقایسه سطح انرژی بیوسنتز پروتئین‎های آوند چوبی با پروتئین‎های دیگر بافت‎های گیاهی، به طور تصادفی پروتئین‎های دیگری از ریشه و برگ استخراج گردیده و همین بررسی‎ها بر روی آن‎ها انجام گرفت. نتایج حاصله گویای سطح پایین انرژی پروتئین‎های عصاره آوند چوب نسبت به گروه پروتیین‎های تصادفی بود. بنابراین به نظر می‎رسد پروتینهای آوند چوبی بتوانند به عنوان مولکولهای سیگنال با صرف انرژی کمتر برای بیوسنتز آنها، بین ریشه و اندام های هوایی جابه جا شوند.