وکتورهای آدنو ویروس همواره در طراحی واکسن برای کنترل ویروس hcv مورد استفاده قرار گرفته اند. با آنکه ژن core ویروس به دلیل شباهت بالا در بین ژنوتیپها در واکسنهای مختلف مورد استفاده قرار گرفته و از لحاظ تئوری از بهترین کاندیدهای واکسن به شمار می آید، دسته ای ازجدیدترین مطالعات به دلیل نقائص وارد بر ژن کامل از قسمتهای کوتاه شده ژن در ساخت واکسن استفاده می کنند. تاکنون مطالعه ای که به ارزیابی سیستماتیک ایمنی زائی قسمتهای مختلف ژن core با وکتور آدنو ویروس پرداخته باشد انجام نشده است. برای نیل به این مقصود در این مطالعه از وکتورهای آدنوویروسی برای ایمن سازی در یک مدل چالش جدید با قابلیت بیان پایدار ژن core در کبد موش بهره گرفته ایم. در این مطالعه ابتدا 4 آدنوویروس بیان کننده 4 قسمت مختلف ژن core تکثیر و تخلیص گردید. سلولهای دندریتیک از منشا مغز استخوان در آزمایشگاه تولید و اثر 4 قسمت مختلف ژن core بر روی فنوتیپ و عملکرد سلولهای دندریتیک نیز با استفاده ازهمین وکتورها ارزیابی شد. از سوی دیگر یک وکتور جدید aav(adeno-associated virus) با قابلیت بیان اختصاصی ژن کامل core در هپاتوسیتهای موش ساخته شده و برای ارزیابی به عنوان چالش، به گروههای موشی تزریق گردید. ایمنی سلولی ایجاد شده 10 روز بعد اندازه گیری شد و بیان ژن core نیز تامدت 24 روز در کبد قابل ردیابی بود. 4 وکتور آدنوویروس به صورت قبل از چالش aav-core (شبه پیشگیری) و بعد از آن (شبه درمانی) به موشهای balb/c تجویز شدند. پس از ایمن سازی، ارزیابیهای ملکولی شامل سنجش بیان ژن core و بقای ژنوم چالش در سلولهای کبد انجام گرفت. ارزیابیهای ایمنی شامل آزمونهای الیزای ifn-? و ltt نیز صورت پذیرفت. نتایج مقایسه تاثیر ژنها بر روی سلولهای دندریتیک اثرات سرکوب کمی در عملکرد و فنوتیپ آنها را نشان می داد. نتایج مدل چالشی نشانگر بیان اختصاصی و مناسب ژن core در کبد موش تا 24 روز با وجود استقرار ایمنی ضد core در بدن موش بود. در ارزیابیهای واکسن نیز هر دو روش تجویز شبه درمانی و شبه پیشگیری باعث کاهش بار ویروسی درکبد و القای ایمنی سلولی گردیدند. با اینحال بر پایه نتایج حاصل، بهترین نتیجه ایمنی زائی از طول کامل ژن به دست آمد.

چکیده ندارد.