نام پژوهشگر: ابراهیم سلیمان نژاد
شهریار عسکری احد صحراگرد
سن گندمeurygaster integricepsput.(het.,scutelleridae) از مهمترین آفات گندم و جو در ایران است که طی سالیان متمادی خسارت مستقیم ( تغذیه محصول و کاهش کمی و کیفی آن) و غیر مستقیم ( تحمیل هزینه های مبارزه ، صرف انرژی و آلودگی محیط زیست ناشی از مبارزت شیمیایی ) آن گریبانگیر کشاورزی کشور می باشد. علیرغم فعالیتهایی که در چند سال اخیر برای بکارگیری تلفیقی از روشها در قالب ipm برای کنترل این آفت در کشور آغاز شده است ولی هنوز مهمترین روش ، کنترل شیمیایی می باشد. یکی از مهمترین عوامل کنترل کننده این آفت پارازیتوئید های تخم هستند که در تمام مناطق پراکنش آفت حضور دارند و جمعیت آن را در مناطق مختلف با شدت و ضعف تحت تاثیر قرار می دهند. حسن این دشمنان طبیعی این است که آفت را در مرحله تخم و قبل از ایجاد هر گونه خسارت نابود می کند . متاسفانه جمعیت و عملکرد این دشمنان نیز از تاثیر سموم در امان نبوده و نتوانسته اند با جمعیت آفت به تعادل برسند. بنابراین لازم است در جهت حفظ و حمایت این دشمنان از طریق منطقی کردن مصرف سموم ، استفاده از الگوی چند کشتی و ایجاد پناهگاه های تابستانی و زمستانی و برخورد محافظه کارانه و با مطالعه در کنترل علف های هرز اقدام نمود و در موارد لزوم برای کاهش خسارت آفت اقدام به تقویت جمعیت بومی پارازیتوئید منطقه از طریق تکثیر و رهاسازی در زمان قبل از اوج جمعیت میزبان مبادرت ورزید. بدین ترتیب مطالعه هرچه بیشتر تنوع ، جمعیت ، بیولوژی و رفتار این دشمنان در آزمایشگاه و طبیعت هر منطقه ضروری است . در این رساله به تحقیقات پرورش انبوه میزبان آزمایشگاهی و ارزش نسبی آن در مقایسه با میزبان اصلی ( سن گندم) از نظر کارایی ، کیفیت و تطابق زنبورهای پرورش یافته از آن پرداخته می شود.