در جوامع پویا و سرزنده شهری در طول زمان و در جهت تحقق ایده¬آل¬ها و یا نیاز ساکنین شهرها، فضاهای مختلف و متنوعی پدید می¬آید که در مجموع منظر شهری را شکل می¬دهد. یکی از این فضاهای شهری،پارک¬های شهری هستند باغ¬موزه¬ها نیز نوعی از پارک¬های شهری ، با کارکردی خاص¬تر ، می¬باشند که می¬توانند عملکرد ویژه¬تری در راستای نمایش آثار یا هدفی خاص در قالب موزه داشته ¬باشند. سواحل دریاها، رودخانه ها، تپه ها و مانند آن ها که روزگاری هویت یک ملت بودند، اینک در غیاب سیاست و مدیریت صحیح شهری به ورطه ی نابودی کشانده شده اند. ارتقای کیفی زندگی اجتماعی ، یکی از مشغله های جدی منظرپایدار به شمار می رود، به نظر می رسد بهره گیری از اصول طراحی منظر پایدار در طراحی مناظر طبیعی می تواند این گستره های هویت ساز را به جایگاه والا و اصلی خود باز گرداند. باغ¬ها از مظاهر فرهنگی و تاریخی ملت¬ها به شمار می¬آیند و انسان¬ها با ساخت آن¬ها به¬نوعی با طبیعت ارتباط برقرار نموده¬اند. موزه مکانی است که به شما القائ می کند که به چه چیز و چگونه بیندیشید.موزه مکان هایی هستند که تاریخ هنر را شکل می دهند.مجموعه هایی که تاریخ را جمع آوری نموده و به نمایش در می آورند.موزه ها بر سیر تحول فکری جامعه تاثیرگذار است.زیبایی و تنوع معماری تهران بر هیچ کس پوشیده نیست و این زیبایی هنگامی بیشتر جلوه گر شده که با هنر و اندیشه ایرانی درآمیخته و آثاری ارزشمند پدیدآورده است که میراث فرهنگی تهران را سبب میگردد. آنچه به عنوان "باغ موزه معماری" طرح شده و مورد اهتمام قرار گرفته است، زمینه ساز آشنایی مخاطبین با جلوه های فرهنگی ایران در زمینه کالبدی و معماری آن می باشد. توجه به نوع نگاه مخاطب ایرانی به فضا و معماری، در این راستا از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بازدیدکننده در سیاحتی از خلال تاریخ فرهنگی تهران، تحت تاثیر موضوعات مورد نمایش قرار می گیرد. این امر به شکلی است که مخاطب بر موضوعات و فضاهای مورد نمایش مسلط خواهد بود.تسلط بصری و حسی بر موضوعات، بازدیدکننده را به عنوان ناظر خارجی فضا مطرح می کند.در این حالت او بر فضایی که متشکل از چهره بیرونی ابنیه می باشد، اشراف خواهد داشت از جمله خصوصیات و ویژگی های شایان در طراحی باغ موزه معماری تهران پیوستگی و درهم تنیدگی بخش مطالعات پروژه با فعالیت های طراحی آن می باشد.این موضوع به این معنی است که طرح و شکل نهایی باغ موزه نتیجه مسلم مطالعات و بررسی های خرد و کلان آن می باشد. و تا آخرین مراحل طراحی ، جنبه تحقیقاتی آن مستمر بوده است.هدف توسعه پایدار دستیابی به جامعه ای پویا و ماندگار است که این امر جز با حفظ محیط زیست ممکن نخواهد شد.در ایران بالا بودن مصرف انرژی نسبت به میانگین جهانی و استفاده از منابع تجدید ناپذیر چون نفت و گاز از یک سو و بحران هویت در معماری از سوی دیگر نیاز به حرکت به سوی توسعه پایدار ضروری می باشد .در جهت دستیابی به این مهم می بایست زیر ساخت های لازم فراهم گردد و یکی از مهم ترین این موارد تدوین سامانه ای جهت ارزیابی و کنترل این توسعه است. "معماری پایدار که یکی از جریان های مهم معماری معاصر است، عکس العملی منطقی در برابر مسایل و مشکلات عصر صنعت به شمار می رود. از طریق معماری می توان جامعه را از مطلوبیت و ارزش فراوان اقتصادی و زیست محیطی انرژی- هایی که نام های بی زیان، سبز، آرام و ... مشهور شده مطلع کرد. انرژی هایی که از دیدگاه هنرمندان و معماران می توان زیبا نامید. آینده ی جهان ، در انرژی های زیبا نهفته است. پس باید زیبایی نهفته در انرژی های پاک و حیات بخش را کشف کنیم طراحی پایدار نیازمند دوری از منابع غیرقابل تجدید، کاهش اثرات محیطی و رابطه با انسان ها با ایجاد محیط طبیعی می باشد.طراحی پایدار یک واکنش کلی به بحران های محیطی جهانی، سرعت رشد فعالیت های اقتصادی و جمعیت انسانی، تخلیه منابع طبیعی، آسیب به اکوسیستم می باشد. توسعه پایدار، کوشش معماری منظر را برای حمایت از سلامتی، ایمنی و رفاه و آسایش اجتماعی و زمین مجسم می کند، چهار چوب اساسی منظر سازی که تحقیق، آنالیز، طراحی و ارزیابی است در راستای اهداف توسعه پایدار محیط، اجتماع و اقتصاد قرار دارد