تطبیق معماری با تحولات محیطی و تغییرات عملکردی کاربران، هدف مطلوبی است که در دوران مختلف وجود داشته و به دلیل نبود تکنولوژی مورد نیاز، دست یابی به آن دشوار بوده است. امروزه با پیشرفت های ایجاد شده در زمینه تکنولوژی امکان آن، بیش از پیش فراهم شده است. در خیابان انقلاب که قطب اصلی دانشگاه های مهم کشور است، در کنار همه امکانات علمی و دانشگاهی، نیاز به مرکزی عمومی و چند عملکردی که پاسخگوی دانشجویان و یا مراجعه کنندگان به آن باشد احساس می شود. در این راستا هدف از این پژوهش، بررسی راهکارهای موجود و تعیین موارد جدید برای توسعه قابلیت های یک مرکز عمومی و همچنین افزایش مشارکت و تعاملات اجتماعی، با کمک استراتژی های معماری تطبیق پذیر برای دانشجویان و سایر کاربران در خیابان انقلاب و در نهایت طراحی فضایی برای پاسخگویی هر چه بهتر به نیازهای آن ها است.