این مطالعه در نظر دارد تا تاثیر عوامل روانشناختی اجتماعی بر میزان موفقیت پروژه های توسعه مشارکتی را مورد کنکاش قرار دهد و به همین منظور پروژه حبله‏رود برای این مطالعه در نظر گرفته شده که از سال 1376 آغاز و تاکنون ادامه دارد. این پروژه از منابع مالی و انسانی دولت و سازمان‏ملل بهره‏مند است، دیگر ویژگی متمایز کننده این پروژه حضور یکی از مهم‏ترین نظریه پردازان معاصر توسعه روستایی ، رابرت چمبرز، در کنار این پروژه است. روش تحقیق: این مطالعه از سه پژوهش متفاوت شامل: مطالعه اسنادی پروژه حبله‏رود، مطالعه اسنادی کمیته راهبردی و مصاحبه نیمه استاندارد با جوامع محلی شکل گرفته و از دو روش کیفی مطالعه اسنادی و مصاحبه استفاده و به کمک نطریه داده‏محور مورد تفسیر قرار گرفته‏اند. برای اطمینان از کیفیت تحقیق ضمن تاکید بر دقت در جمع‏آوری داده‏ها، از چندبعدی‏سازی بین‏روشی و تلفیق آن با نوع تعدیل شده‏ی تکنیک ساختارگذاری slt استفاده شده است. با توجه به حجم بالای داده‏های متنی این مطالعه، داده‏ها با کمک نرم افزار maxqda 10 دسته بندی و کدگذاری شده است.یافته‏ها: برای شکل‏گیری نظریه هر سه گزارش بر مبنای چهار مقوله استاندارد" انگیزه" ، " اعتماد" ،" اعتبار" و " انسجام" و مقوله مرکزی "عقلانیت" تفسیر شده‏اند. نکات اصلی این سه تفسیر در یکدیگر تلفیق و یک گزارش کلی از این مطالعه به دست آمد که حاوی دو مدل است. این تفسیر در قیاس با یک نظریه متناظر(بحران مشروعیت هابرماس) نیز استحکام خود را نشان داد. نتیجه‏گیری:بحران عقلانیت در مدیریت پروژه موجب برنامه‏ریزی برای اجرای طرح‏هایی شد که تنها منحصر به دانشی خاص بود و بدون توجه به پیچیدگی‏های جوامع انسانی، برای آن‏ها طرح‏هایی را به ارمغان آورد که یا منافع محدودی برای تعداد معدودی از افراد داشت و یا با شکست مواجه شد. بحران عقلانیت موجب بروز مشکلاتی در سیستم می‏شود که عدم برخورد منطقی با آن دامنه بحران را گسترش داده و مشروعیت دولت را در نزد مردم تحت تاثیر قرار می‏دهد و عدم چاره اندیشی صحیح دولت بحران انگیزه را بوجود می‏آورد. بحران انگیزه و مشارکت پیامد بی‏اعتباری و بی‏اعتمادی به طرح‏های دولت است.