دیابت ملیتوس یا دیابت شیرین یک اختلال متابولیک می باشد که در اثر کمبود ترشح انسولین (دیابت نوع i) و یا اختلال در عملکرد انسولین (دیابت نوع ii) در بدن به وجود می آید. بررسی اثر بخشی داروهای گیاهی در درمان بیماری های مختلف از جمله دیابت از اهمیت زیادی برخوردار است. لذا، در این مطالعهdaucuse carota به دلیل وجود عوامل آنتی اکسیدان و خواص دارویی مورد توجه قرار گرفت و اثر عصاره متانولی دانه های هویج ( seeds ِdaucus carota) بر سطح سرمی گلوکز، انسولین، کلسترول، تری گلیسرید، لیپوپروتئینها، آنزیمهای عملکرد کبدی (ast ,alt ,alp) و فاکتورهای عملکرد کلیوی (اوره، اسیداوریک، کراتی نین) در موشهای صحرایی نر دیابتی شده با استرپتوزوتوسین بررسی شد. جمعیت مورد مطالعه شامل 120 سر موش صحرائی نر نژاد ویستار با وزن gr250-200 بودند. دیابت نوع با تزریق استرپتوزوتوسین (,ip mg/kg70 )، القاء شد. 5 روز پس از تزریق، خونگیری از همه حیواناتی که در شرایط 12 ساعت بی غذایی شبانه به سر می بردند از سینوس کاورنوزای چشم به منظور تعیین سطح سرمی فاکتورهای ذکر شده در بالا انجام گرفت. ضمناً، نمونه خونی فوق بوسیله گلوکومتر به منظور تائید دیابتی شدن موش ها به کار رفت. حیواناتی که میزان گلوکز سرمی آنها بالای mg/dl250 بود به عنوان دیابتیک درنظر گرفته شدند و به 15 گروه تقسیم شدند. به 9 گروه، عصاره الکلی دانه های هویج، با دوزهای mg/kg)100 ،200و300 )، به 3 گروه، آب مقطر (حلال عصاره) به میزانml 5/. و به 3 گروه دیگر دوز g/kgµ600 گلابین کلامید روزانه به مدت 3،6 و 14 روز به طور جداگانه با گاواژ خورانده شد. در پایان هر دوره، در شرایط ناشتا خونگیری جهت اندازه گیری فاکتورهای مختلف سرم با کیتهای مربوط با روش اسپکتروفتومتری انجام شد. اندازه گیری انسولین سرم توسط کیت مربوطه به روش elisa انجام شد. بعد از خونگیری، بلافاصله پانکراس حیوان خارج و در فرمالین 10% قرار گرفت و بعد از رنگ آمیزی به روشh&e برای مطالعات بافت شناسی استفاده شد. نتایج نشان داد که عصاره در همه دوزها (mg/kg100و200و300) به مدت 6 روز و دوز g/kgµ600 گلایبن کلامید به مدت 6 و14 روز سبب کاهش سطح سرمی گلوکز شد ولی تنها دوز mg/kg 300 عصاره به مدت 6 روز و گلایبن کلامید به مدت 6و14 روز سبب افزایش سطح سرمی انسولین گردید. تجویز عصاره و گلایبن کلامید در این دوزها نسبت به حالت نرمال تغییرات مشخصی را در سلولهای جزایر لانگرهانس و بخش آسینی پانکراس نشان نمی دهد. دوزهای (mg/kg100و200و300 (به مدت 3و6 و14روز و گلایبن کلامید سبب کاهش سطح سرمی تری گلیسرید و کلسترول شد. دوز(mg/kg 300( عصاره به مدت 3 روز سبب کاهش سطح سرمی اوره شد و به مدت 14 روز کراتی نین را کاهش داد . گلایبن کلامید 3و14 روز اوره، اسیداوریک و کراتی نین را کاهش داد. دوزهای (mg/kg 200و 300) عصاره به مدت 3و6 روز سطح سرمی ast و alk.p را کاهش داد ولی گلایبن کلامید بر فاکتورهای عملکرد کبدی اثری نداشت. دوز(mg/kg200) 3و6 روز سبب کاهش سطح سرمی ldl گردید و دوز mg/kg)100و200و300 (14و6 روز نیز سبب کاهش vldl گردید. دوزmg/kg 300 به مدت 14 روز سطح سرمی hdl را افزایش داد و گلایبن کلامید نیز سطح سرمی vldl و ldl را کاهش و hdl را افزایش داد. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که تجویز عصاره دانه های هویج )ِِd. carota) در دوز 300 به مدت 6 روز در کاهش قند خون و افزایش ترشح انسولین بیشتر از اثر تجویز گلایبن کلامید در این مدت می باشد. ضمناً، تجویز این عصاره نه تنها عوارض جانبی نامطلوب کبدی و کلیوی نداشت بلکه تا حدودی سبب بهبود عملکرد کبد و کلیه و کاهش سطح سرمی چربی ها (کلسترول،تری گلیسرید) نیز گردید و حتی نسبت به گلایبن کلامید موثرتر بود

چکیده دیابت ملیتوس بیماری مزمنی است که در نتیجه ی کاهش نسبی یا مطلق ترشح انسولین ( دیابت نوع i ) یا مقاومت بافت هدف به این هورمون ( دیابت نوع ii ) و یا به هر دو دلیل ایجاد می شود، دیابت نوع i در اثر تخریب و مرگ سلول های بتا در نتیجه ی التهاب، تولید سیتوکین ها و رادیکال های آزاد ایجاد می شود. از دیرباز گیاهان دارویی در درمان بیماری دیابت بکار رفته اند، امروزه نیز این گیاهان بطور وسیعی مورد استفاده قرار می گیرند. اما بررسی علمی اثربخشی و عوارض احتمالی این گیاهان دارویی از اهمیت زیادی برخوردار است. در این تحقیق اثر تجویز خوراکی مقادیر مختلف عصاره الکلی otostegia persica (گلدر) ( mg/kg 300،200،100 ) بر سطح سرمی گلوکز، انسولین، تری گلیسرید، کلسترول، لیپوپروتئینها، آنزیم های عملکرد کبدی و همچنین سطح سرمی فاکتورهای عملکرد کلیوی ( اوره، اسید اوریک، کراتینین ) در موشهای صحرایی نر مبتلا به دیابت نوع i بررسی شد. خونگیری از سینوس کاورنوزای چشم موش های صحرایی نر ( نژادwistar در محدوده ی وزنی 250- 200 گرم ) در حالت نرمال و ناشتا انجام شد و سپس با تزریق استرپتوزوتوسینkg, i.p.) /mg 70) دیابت نوع i در این موشها القاء شد. 5 روز بعد از تزریق stz نمونه خونی از این موشها در حالت ناشتا جهت اندازه گیری گلوکز و فاکتورهای مورد نظر گرفته شد. موشهایی که گلوکز خونشان بالاتر از mg/dl 250 بود به عنوان دیابتی در نظر گرفته شده و به گروههای مختلف تقسیم شدند که به حیوانات در هر گروه دوز های 100، 200 و 300mg/kg عصاره یا دوز µg/kg600 گلایبن کلامید و یا 5/0 سی سی آب مقطر ( حلال عصاره ) به مدت زمان مشخص ( 3، 6 و 14روز ) به طور جداگانه خورانده شد. در پایان هر دوره زمانی بعد از بیهوشی کامل حیوان، خونگیری از تنه به منظور اندازه گیری فاکتورهای سرمی مورد نظر انجام شد. ضمناً بعد از خونگیری، بلافاصله پانکراس حیوان خارج و در فرمالین 10% قرار گرفت و بعد از آماده سازی و رنگ آمیزی به روش h&e از آنها برای مطالعات بافت شناسی استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد موشهای صحرایی دیابتی شده با stz دچار افزایش سطح سرمی گلوکز، اوره، اسیداوریک، کراتینین،ast ،alt ،alp ، تری گلیسرید، کلسترول، ldl، vldl و کاهش سطح سرمی انسولین و hdl شدند. مطالعات بافت شناسی هم نشان داد که تعداد و اندازه جزایر پانکراس در موشهای دیابتی دچار کاهش شد و تخریب سلولی وسیعی در پانکراس مشاهده شد. میانگین سطح سرمی گلوکز ناشتا در گروه دریافت کننده دوز mg/kg100 و 200 عصاره به مدت 6 و 14روز و دوز mg/kg300 عصاره به مدت 3، 6 و 14روز نسبت به گروه دیابتی به طور معنی داری کاهش یافته است. میانگین سطح سرمی انسولین ناشتا در گروه دریافت کننده دوز mg/kg 100 عصاره به مدت 14 روز و دوز mg/kg300 عصاره به مدت 6 روز نسبت به گروه دیابتی به طور معنی داری افزایش یافته است. دوز های موثر درکاهش سطح سرمی گلوکز سبب افزایش معنی دار تعداد و قطر جزایر پانکراس نیز شدند. میانگین سطح سرمی تری گلیسرید، کلسترول، کراتینین و ldl ناشتا در گروه دریافت کننده عصاره mg/kg 300 و 200 ،100 به مدت 3، 6 و 14روز، نسبت به گروه دیابتی به طور معنی داری کاهش و hdl افزایش یافت. در این تحقیق تجویز عصاره با دوزmg/kg 200 و 300 به مدت 3، 6 و 14روز، توانسته سطح سرمی alt و دوز mg/kg 100 به مدت 6 روز ، دوزmg/kg 200 به مدت 3 و 6 روز و دوزmg/kg 300 به مدت 3، 6 و 14روز توانسته سطح سرمی ast و همچنین دوزmg/kg 300 به مدت 3، 6 و 14روز ، دوزmg/kg 100و200 به مدت 14روز توانسته سطح سرمی alp را به طور معنی داری در موشهای دیابتی کاهش دهد و آن را به گروه نرمال نزدیک کند. تجویز عصاره با دوز mg/kg 100،200 و 300 به مدت 3 روز توانسته سطح سرمی اوره و دوزmg/kg 200 و 100 به مدت 3، 6 و 14روز ، دوزmg/kg 300 به مدت 3 روز توانسته سطح سرمی اسیداوریک را به طور معنی داری در موشهای دیابتی کاهش دهد. میانگین سطح سرمی vldl ناشتا در گروه دریافت کننده دوز mg/kg 100، 200 به مدت 6 و 14 روز و دوز 300 عصاره به مدت 3، 6 و 14 روز نسبت به گروه دیابتی به طور معنی داری کاهش یافته است. به طور کلی مصرف عصاره در کاهش فاکتورهای ذکر شده و بهبود بافتی پانکراس از گلایبن کلامید موثرتر می باشد. بنابراین عصاره متانولی گلدر از طریق بهبود جزایر پانکراس و افزایش ترشح انسولین و بدون داشتن عوارض جانبی بر کبد و کلیه دارای اثرات هیپولیپیدمیک و هیپوگلایسمیک می باشد. البته شناخت سایر مکانیسم های اثر این گیاه در ایجاد این تغییرات نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.

دیابت ملیتوس یک اختلال متابولیکی مزمن است که علت آن نقص در ترشح انسولین (نوع i) یا فعالیت انسولین در سطح رسپتورها و یا هردو (نوع ii) است. از دیرباز گیاهان دارویی در درمان بیماری دیابت بکار رفته اند. اما بررسی علمی اثر بخشی و عوارض احتمالی این گیاهان دارویی از اهمیت زیادی برخوردار است. مشخص شده اکثریت گیاهان دارویی که در درمان دیابت استفاده می شوند دارای اجزا فعال بیولوژیکی (آلکالوئیدی، فلاوونوئیدی، ترپنوئیدی و مواد فنولیک) می باشند و این اجزا به عنوان عوامل هیپوگلیسمیک در نظر گرفته شده اند و از آنجائیکه گیاه گلدر از خانواده lamiaceae هم دارای اجزا شیمیایی فلاوونوئیدی، استروئیدی، تری ترپنوئیدی و tanin می باشد لذا در این تحقیق اثر تجویز عصاره الکلی گیاه گلدر (otostegia persica) بر استرس اکسیداتیو و هایپرگلیسمی در موش های صحرایی نر و بر ترشح انسولین در سلول های c187 ، بررسی شد. با تزریق استرپتوزوتوسین stz)) mg/kg, i.p 70 در موش های صحرایی نر دیابت نوعi القا شد. 5 روز بعد از تزریق stz، موش هایی که fbs آنها بیش از mg/dl 250 بود دیابتی محسوب و به 5 گروه تقسیم شدند وعصاره را با دوزهای mg/kg 200، 300 و 400 ،گلایبن کلامید( mg/kg 20) و 5/0 cc آب مقطر(حلال عصاره) به روش گاواژ دریافت نمودند. سپس در زمان های 30، 60، 120 و 240 دقیقه بعد از دادن تیمارها خونگیری به منظور تعیین سطح سرمی گلوکز و انسولین بعمل آمد. ضمنا در پایان زمان 240 دقیقه، کبد حیوانات خارج و برای اندازه گیری محتوای gsh و سطح mda مورد استفاده قرار گرفت. در 5 گروه از موش های سالم نیز تیمار به ترتیب فوق انجام و اندازه گیری سطح سرمی گلوکز و انسولین در زمان های مشابه بعمل آمد. ضمنا تاثیر عصاره بر تست تحمل گلوکز (ogtt) در 5 گروه دیگر از موش های نرمال انجام شد. نتایج نشان داد که در موش های دیابتی شده به طور معنی داری سطح سرمی گلوکز وmda افزایش، انسولین و محتوای gsh نسبت به گروه نرمال کاهش یافت. میانگین سطح سرمی گلوکز در گروه دیابتی دریافت کننده دوزmg/kg 300 در دقایق 60، 120 و 240 کاهش و سطح سرمی انسولین در همین زمان ها افزایش یافت. نتایج بدست آمده از تست تحمل گلوکز نشان داد که تجویز دوز mg/kg 300 عصاره o.persica در دقایق 120 و 240 دقیقه به طور معنی داری سطح سرمی گلوکز را کاهش داد و تجویز همین دوز در دقیقه 60 سطح سرمی انسولین را به طور معنی داری افزایش داد. دوز mg/kg 300 عصاره محتوای gsh کبد موش های دیابتی را به طور معنی داری افزایش داد و سطح mda کبد موش های دیابتی را تاحدودی کاهش داد. نتایج تاثیر این گیاه به صورت in vitro در غلظت های (mg/ml05/0، 1/0، 1، 5، 10) بر ترشح انسولین سلول های c187 نشان داد که این عصاره اثر تحریکی وابسته به دوز بر ترشح انسولین داشت و ماکزیمم پاسخ در غلظت mg/ml5 مشاهده شد. بنابراین تجویز حاد عصاره متانولی گلدر (otostegia persica) دارای اثرات آنتی هایپرگلیسمیا حاد و کاهش استرس اکسیداتیو در کبد موش های دیابتی می باشد. این گیاه بخشی از اثرات آنتی هایپرگلیسمیا خود را بواسطه افزایش ترشح انسولین انجام می دهد.

دیابت ملیتوس یک اختلال متابولیکی است که با افزایش گلوکز خون در اثر کمبود میزان انسولین یا مقاومت به عملکرد انسولین یا هر دو شناخته می شود. از دیرباز گیاهان دارویی در درمان بیماری دیابت بکار رفته اند. اما بررسی علمی اثربخشی و عوارض احتمالی این گیاهان دارویی از اهمیت زیادی برخوردار است. از آنجاکه گیاه d.polychaetum دارای ترکیب لیمونن می باشد که اثر ضددیابتی آن به اثبات رسیده است لذا در این مطالعه خاصیت آنتی-اکسیدانی، آنتی دیابتی و آنتی لیپید پراکسیداتیو عصاره متانولی بخش های هوایی آن مورد بررسی قرار گرفت. با تزریق استرپتوزوتوسین stz)) mg/kg i.p 60 در موش های صحرایی نر دیابت نوعi القا شد. 7 روز بعد از تزریق stz، موش هایی که fbg آنها بیش از mg/dl 300 بود دیابتی محسوب و به 10 گروه تقسیم شدند وعصاره را با دوزهای mg/kg 200، 300 و 400 ،گلایبن کلامید( mg/kg 600) و cc5/0 آب مقطر(حلال عصاره) به مدت زمان 14 روز به روش گاواژ دریافت نمودند. در پایان 14 روز، بعد از بیهوشی کامل حیوانات خونگیری انجام شد. سپس سرم و گلبول های قرمز خون به منظور اندازه گیری فاکتورهای سرمی گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید، کراتینین، alt، ast و سطـح mda گـلـبـول هـای قـرمـز خـون جدا شدند. ضمناً تأثیر عصاره بر تست تحمل گلوکز (ogtt) گروه از موش های نرمال نیز تعیـیـن شد. اثـر آنـتـی-اکـسیـدانـی عـصـاره مــتــانــولـی d. polychaetum به روش in vitro با بهره گیری از روش-های به دام اندازی رادیکال آزاد دی فنیل پیکریل هیدرازیل (dpph) و قدرت احیاکنندگی یون آهن (frap) مورد مطالعه قرار گرفت. میانگین سطح سرمی گلوکز ناشتا در گروههای دریافت کننده عصاره به مدت 14 روز اختلاف معنی داری را نسبت به شاهد نشان نداد. نتایج بدست آمده از تست تحمل گلوکز نشان داد که تجویز حاد عصاره با دوز mg/kg300 در زمان 120 دقیقه به طور معنی داری سطح سرمی گلوکز را کاهش داد. میانگین سطح سرمی کلسترول، تری گلیسرید، کراتینین و alt در گروه دریافت کننده دوز mg/kg400، 300،200 عصاره به مدت 14 روز نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری کاهش یافت. در این تحقیق تجویز عصاره با دوز 400 به مدت 14 روز، توانسته سطح سرمی ast را در موش های دیابتی به طور معنی داری کاهش دهد. دوز mg/kg300 عصاره محتوای مالون دی آلدهید(mda)گلبول های قرمز خون موش های دیابتی را تا حدودی کاهش داد ولی این کاهش معنی دار نبود در عصاره متانولی گیاه d.polychaetum در روش dpph ic50عصاره و bha (شاهد مثبت) به ترتـیـب mg/ml6/5 و mg/ml25/1بـود. ic50 عـصـاره و bha در روش frap بـه تـرتـیـب mg/ml 155/0 وmg/ml 062/0 بود. بنابراین عصاره متانولی گیاه d.polychaetum دارای اثرات آنتی اکسیدان، هیپولیپیدمیک و هیپوگلیسمیک حاد در موش های دیابتی می باشد. بخشی از اثرات هیپوگلیسمیک عصاره احتمالاً به واسطه ویژگی های آنتی اکسیدانی و اجزاء هیپوگلیسمیک مثل لیمونن می باشد. واژه های کلیدی: dracocephalum polychaetum، آنتی اکسیدان، دیابت ملیتوس، mda، گلبول های قرمز خون.

چکیده یائسگی ناشی از توقف فعالیت تخمدان ها است و با اختلال حافظه و یادگیری همراه می باشد. مطالعات نشان می دهد که اختلال حافظه و یادگیری به دلیل کاهش سطح استروژن بعد از یائسگی می باشد که آن هم ناشی از دو خاصیت نوروپروتکتیو و نوروتروفیک استروژن می باشد. بنابراین درمان با استروژن باعث کاهش اختلال حافظه و یادگیری می شود. از آنجا که استروژن درمانی دارای عوارضی می باشد، در این مطالعه اثر عصاره گیاه پنج انگشت (vitex agnus castu) که دارای فیتواستروژن بالایی است بر یادگیری و حافظه و بیان رسپتور ? استروژن در هیپوکمپ موش های اواریکتومی شده بررسی شد. در این مطالعه تجربی 35 سر موش صحرایی ماده نژاد ویستار با وزن تقریبی 150 تا 200 گرم مورد استفاده قرار گرفت. ابتدا حیوانات اواریکتومی شدند. بدین منظور پس از بیهوشی و شکاف در ناحیه شکمی جانبی، تخمدان ها، با دستگاه کوتر به آهستگی جدا شدند. پس از تایید حذف تخمدانها، با مطالعه اسمیرهای وازینال، حیوانات اواریکتومی شده به گروه های کنترل، دریافت کننده عصاره گیاه پنج انگشت با دوزهای mg/kg80 و kg mg/kg 8 استرادیول با دوز ?g/kg40 و گروه دریافت کننده تاموکسیفن با دوز ?g/kg100 همراه با عصاره گیاهی با دوز mg/kg 80 به مدت سه ماه به صورت خوراکی تقسیم شدند (5 گروه 7 تایی). پس از 3 ماه بوسیله دستگاه شاتل باکس، به روش احترازی غیر فعال، حافظه حیوانات سنجیده شد و سپس حیوانات بیهوش و کشته شدند و رحم و هیپوکمپ خارج شد. وزن رحم تعیین گردید و از روشreal- time pcr برای تعیین میزان بیان رسپتور ?- استروژن در هیپوکمپ موش ها استفاده شد. نتایح نشان داد عصاره گیاه پنج انگشت در دوز های mg/kg 80 و mg/kg 8 ، stlr( مدت زمان تاخیر از بخش روشن به بخش تاریک) و وزن رحم را افزایش، وtdc ( مدت زمان ماندن در بخش تاریک ) را کاهش داد. اما تعداد شوک، را فقط در دوز mg/kg 80 کاهش و در همین دوز بیان رسپتور ?- استروژن هیپوکمپ را افزایش داد. بنابراین عصاره گیاه پنج انگشت دارای اثری شبیه استروژن بوده و سبب بهبود اختلال یادگیری و حافظه ناشی از اواریکتومی، در موش صحرایی می گردد. واژه های کلیدی: گیاه پنج انگشت، یادگیری و حافظه ، رسپتور ?- استروژن، اواریکتومی

چکیده دیابت ملیتوس یک اختلال متابولیکی است که با افزایش گلوکز خون در اثر کمبود میزان انسولین یا مقاومت به عملکرد انسولین یا هر دو شناخته می شود. از آن جا که آنتی اکسیدان ها در بهبود بیماری دیابت موثر هستند و گیاهان عمده ترین منابع آنتی اکسیدانی می باشند لذا در این مطالعه فعالیت آنتی اکسیدانی و آنتی دیابتی چند عصاره گیاهی nepeta assurgens, ferula assa foetida ،pycnocycla spinosa مورد برسی قرار گرفت. اثـر آنـتـی اکـسیـدانـی عـصـاره های متانولی به صورت in vitro با روش های دی فنیل پیکریل هیدرازیل (dpph) و قدرت احیاکنندگی یون آهن (frap) مورد مطالعه قرار گرفت. ضمنا تأثیر عصاره ها با دوزهایmg/kg 100و300 بر تست تحمل گلوکز (ogtt) در موش های نرمال بررسی شد. دیابت نوعi با تزریق استرپتوزوتوسین stz)) mg/kg i.p 60 در موش های صحرایی نر القا شد.یک هفته بعد از تزریق stz، موش هایی که fbg آنها بیش از mg/dl 300 بود دیابتی محسوب وبه 3 گروه تقسیم وبه ترتیب گلایبین کلامید g/kgµ600 و دوز موثرتر عصاره ای که بیش ترین اثر هیپوگلایسمیک را در روش ogtt نشان داد و آب مقطر را از طریق گاواژ به مدت 14 روز دریافت کردند. در پایان 14 روز، بعد از بیهوشی کامل از حیوانات خونگیری انجام شد. سپس سرم خون به منظور اندازه گیری فاکتورهای سرمی گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید، کراتینین، alt،ast جدا شد. نتایج نشان داد که ic50 برای عصارهn. assurgens در روش dpph و frap(mg/ml 84/3 و mg/ml 280/0) برای عصاره f. foetida (mg/ml 6/9 و mg/ml095/1( و برایعصارهp. spinosa (mg/ml 6/6 و mg/ml 921/0) در مقایسه با bha (کنترل مثبت)( mg/ml 15/1و 062/0 mg/ml) می باشد. نتایج بدست آمده از تست تحمل گلوکز(ogtt) نشان داد که تجویز دوز mg/kg100 عصارهn. assurgens 30 دقیقه قبل از استفاده گلوکز، درلحظه 120 دقیقه به طور معنی داری سطح سرمی گلوکز را کاهش داد و سایر گیاهان کاهش معنی داری را در هیچ یک از زمان ها نشان ندادند. همچنین نتایج نشان داد که میانگین سطح سرمی گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید، کراتینین و alt و ast ناشتا در گروه دریافت کننده دوز mg/kg100 عصاره n. assurgens برای 14 روز نسبت به گروه شاهد به طور معنی داری کاهش یافت. بنابراین عصاره متانولی گیاهn. assurgens دارای اثرات هیپولیپیدمیک و هیپوگلیسمیک می باشد و احتمالا بخشی از اثرات آن به دلیل ویژگی آنتی-اکسیدانی آن می باشد.

دیابت شیرین نوعی اختلال در متابولیسم کربوهیدرات، پروتئین و چربی است که به علت کاهش ترشح انسولین و یا مقاومت به انسولین یا هر دو به وجود می‏آید. شواهد زیادی نقش استرس اکسیداتیو در ایجاد دیابت را نشان می‏دهند. گیاهان عمده‏ترین منبع آنتی‏اکسیدانهای طبیعی هستند لذا در این مطالعه میزان فعالیت آنتی‏اکسیدانی و هایپوگلیسمیک حاد عصاره متانولی سه گیاه sophora alopecuroides, acroptilon repens, ducrosia assadii سنجیده شد و اثرات تجویز 14 روزه دوز موثر گیاهی که بیشترین خاصیت آنتی‏اکسیدانی و هایپوگلیسمیک حاد را داشت بر برخی فاکتورهای بیوشیمیایی سرم بررسی شد. خواص آنتی‏اکسیدانی عصاره‏های متانولی بصورت in vitro با دو روش قدرت احیاکنندگی یون آهن (frap) و به دام‏اندازی رادیکال آزاد دی‏فنیل پیکریل‏هیدرازیل (dpph) سنجش شد. ضمناً تأثیر عصاره ها با دوزهای 100 و 300 بر تست تحمل گلوکز (ogtt) در موش‏های نرمال تعیـیـن شد. با تزریق استروپتوزوتوسین با دوز (stz) mg/kg, i.p 60 در موش‏های صحرایی نر دیابت نوع 1 القا شد. 7 روز بعد از تزریق موش‏هایی که قند خون ناشتای آن‏ها بیشتر از mg/dl300 بود دیابتی محسوب و به 3 گروه تقسیم شدند و عصاره با دوز300 ، گلایبن کلامید ?g/kg)600) وml5/0 آب مقطر(حلال عصاره) به روش گاواژ، به مدت 14 روز دریافت نمودند. در پایان 14 روز، بعد از بیهوشی کامل حیوانات خونگیری انجام شد. سپس سرم به منظور اندازه‏گیری فاکتورهای سرمی گلوکز، کلسترول، تری‏گلیسرید، کراتینین، alt، ast جدا شد. نتایج بدست آمده از تست تحمل گلوکز نشان داد که در گروه دریافت کننده دوز mg/kg100 و mg/kg300 عصاره‏ s. alopecuriodes و دوز mg/kg300 عصاره a. repens، سطح سرمی گلوکز در لحظه 120 در مقایسه با گروه نرمال، کاهش معنی داری نشان داده است. ic50 عصاره متانولی گیاه s. alopecuroides در روش dpph و frap در مقایسه با bha (شاهد مثبت) با ic50 mg/ml15/1 وmg/ml062/0، به ترتـیـب mg/ml846/2 و mg/ml 28/0 و برای عـصـاره d. assadii mg/ml45/4 و 6/0 و برای عصاره a. repens mg/ml 9/6 وmg/ml 2 بـود. میانگین سطح سرمی گلوکز، کلسترول، تری‏گلیسرید، کراتینین ، ast و alt در گروه دریافت‏کننده دوز mg/kg300 عصاره به مدت 14 روز نسبت به گروه شاهد به طور معنی‏داری کاهش یافت. عصاره متانولی گیاه s. alopecuroides دارای اثرات هیپولیپیدمیک و هیپوگلیسمیک می‏باشد. بخشی از اثرات هایپوگلیسمیک عصاره احتمالاً به واسطه ویژگی‏های آنتی‏اکسیدانی گیاه می‏باشد.

چکیده دیابت ملیتوس یک بیماری متابولیک است که در اثر اختلال در ترشح انسولین و یا پاسخ کاهش یافته اندامها به انسولین، ایجاد می شود. مهارگرهای ?-آمیلاز پانکراس بعنوان یک روش موثر در کاهش سطح گلوکز خون بعد از غذا از طریق کنترل تجزیه نشاسته توصیه شده است . هدف این مطالعه بررسی اثر مهاری تعدادی عصاره های گیاهی بر آنزیم ?-آمیلاز در in vitro وارزیابی تاثیر هیپوگلیسمیک موثرترین عصاره مهارگر بر سطح سرمی گلوکز خون در رتهای نرمال و دیابتی شده با stz (mg/kg i.p 60 ) بود. سنجش in vitroبه روش giancarlo با استفاده از نشاسته به عنوان سوبسترا در یک واکنش رنگ سنجی با استفاده از dnsa برای سنجش مالتوز آزاد شده از هیدرولیز نشاسته انجام شد. بررسی اثر هیپوگلیسمیک موثرترین عصاره مهارگر بوسیله سنجش ostt (تست تحمل نشاسته) در غلظت هایmg/kg (1500 ? 1000 ? 500 ? 100) صورت گرفت. سطح گلوکز سرم در رتهای تیمار شده با عصاره و آکاربوز و آب مقطر در زمانهای (240 ? 120 ? 60 ? 30) بعد از گاواژ نشاسته تعیین شد. نتایج نشان داد که عصاره گیاهان dracocephalum polychaetum، nepeta assurgens، ferula assafoetida، salvia mirzayani،zataria multiflor فاقد اثر مهاری بر آنزیم ?-آمیلاز بودند. عصاره گیاهان، dorema aucheri(میوه)، dorema aucheri(برگ)،alava ducrosia assadii، otostegia persica و alhji mauroru بین %(12-5) اثر مهاری نشان دادند. عصاره گیاه acroptilon repens حداکثر %(53/2 ± 5/17) مهار و quercus infectoria حداکثر %(18/2 ± 3 /9) مهار و عصاره pycnocycla spinosa نیز حداکثر% (18/2 ± 6/12) اثر مهاری بر ?-آمیلاز را نشان دادند. عصاره گیاه ephedra major مهار بسیار خوبی را بر فعالیت آنزیم ?-آمیلاز پانکراسی نشان داد که بالاترین درصد مهار در غلظت mg/ml ? به میزان %(78/5 ± 3/82) با ic50 (mg/ml 01/3 ) در مقایسه با کنترل مثبت در همین غلظت با مهار %(?/?? ± 6/94) با ic50 ( mg/ml ?/??) مشاهده شد. نتایج تجویز خوراکی عصاره آبی- متانولی میوه e. major نشانگر کاهش معنی دار قندخون پس از غذا در دوزmg/kg ???? در دقیقه 60 بعد از گاواژ نشاسته در مقایسه با کنترل (05/0 p< ? 28/2 ± 75/14 v.s 75/7 ± 7- ) در رتهای نرمال و کاهش معنی دار در دوز mg/kg1500 در دقیقه 120در مقایسه با کنترل( 05/0p< ? 03/1 ± 75/2 v.s 5/2 ± 5/7- ) در رتهای دیابتی نشان داد. بنابراین از بین (15 عصاره گیاهی ارزیابی شده) عصاره میوه افدرا در سنجش in vivo و بویژه in vitro اثر مهارگری قابل توجهی بر فعالیت آنزیم ?-آمیلاز پانکراس نشان داد و می تواند بعنوان یک کنترل کننده جذب گلوکز و ممانعت کننده از هیپرگلیسمی پس از صرف غذا پیشنهاد شود. که البته کاربرد بالینی آن نیاز به تحقیقات تکمیلی دارد. واژه های کلیدی: آلفا آمیلاز، هیپرگلیسمی، دیابت ملیتوس? رَت

دیابت ملیتوس یک بیماری متابولیک است که در اثر اختلال در ترشح انسولین و یا کاهش پاسخ دهی به انسولین ایجاد می شود. . از دیرباز گیاهان دارویی در درمان بیماری دیابت بکار رفته اند. لذا بررسی علمی اثربخشی و عوارض احتمالی آن ها از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مطالعه خاصیت، آنتی هیپرگلایسمیک و آنتی لیپید پراکسیداتیو عصاره هیدروالکلی میوه گیاه ephedra major همچنین اثر این عصاره بر بیان ژن sglt1 در ژژنوم روده کوچک مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ابتدا اثر دوز های mg/kg100 و 300 عصاره بر تست تحمل گلوکز (ogtt) بررسی و موثرترین دوز تعیین شد و به مدت 14 روز به صورت خوراکی تجویز شد. با تزریق استرپتوزوتوسین stz)) mg/kg i.p 60 در موش های صحرایی نر دیابت نوعi القا شد. 7 روز بعد از تزریق stz، موش هایی که گلوکز خون ناشتا آنها بیش از mg/dl 250 بود دیابتی محسوب و به 3 گروه تقسیم شدند وعصاره را با دوزه موثر mg/kg 300 و انسولین به میزان u/rat4 و cc0/5 آب مقطر(حلال عصاره) به مدت 14 روز به روش گاواژ دریافت نمودند. در پایان 14 روز، بعد از بیهوشی کامل حیوانات، خونگیری جهت سنجش فاکتورهای بیوشیمیایی سرم(گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید، hdl، کراتینین، alt، ast ) با روش اسپکتروفتومتری با کیت های مربوطه انجام شد ضمنا سطـح mda(شاخص لیپیدپراکسیداسیون) در گـلـبـول-هـای قـرمـز خـون تعیین شد. همین طور بخش های کوچکی از ژژنوم روده کوچک جهت استخراج rna برای بررسی بیان ژن sglt1 به روش real time pcr جدا و به کار گرفته شد. نتایج بدست آمده از تست تحمل گلوکز نشان داد که تجویز حاد عصاره با دوز mg/kg300 به صورت حاد 30 دقیقه پس از تجویز به طور معنی داری سطح سرمی گلوکز را کاهش داد. تیمارموش های دیابتی با عصاره به مدت 14 روز اثری بر سطح سرمی گلوکز خون نداشت ولی میزان تری گلیسرید، کلسترول، vldl، ldl، کراتینین و پراکسیداسیون لیپیدی نسبت به گروه دیابتی به طور معنی داری کاهش و میزان hdl، alt، ast نسبت به گروه دیابتی به طور معنی دار افزایش یافت. بررسی میزان بیان ژن نشان داد که، بیان ژن sglt1 در موش های دیابتی نسبت به نرمال افزایش یافت ولی این افزایش معنی دار نبود همچنین تیمار موش-های دیابتی با عصاره بیان ژن را نسبت به گروه دیابتی افزایش داد ولی این افزایش معنی دار نبود. بنابراین عصاره متانولی گیاه ephedra major دارای خاصیت هیپوگلایسمیک ضعیف بوده ولی خاصیت آنتی لیپیدپراکسیداتیو و آنتی هیپرلیپیدمی بارز می باشد و تجویز 14 روزه آن اختلالی در شاخص عملکرد کلیه به وجود نیاورد ولی آنزیم های کبدی را افزایش داد. ضمنا کاربرد آن در موش های دیابتی به مدت 14 روز بر میزان بیان ژن ناقل سدیم-گلوکز در ژژنوم اثر معنی داری نداشت.

دیابت ملیتوس، یک بیماری است که در نتیجه کمبود انسولین یا کاهش عملکرد آن در بدن ایجاد می شود.از دیرباز گیاهان دارویی در درمان بیماری دیابت بکار رفته¬اند لذا بررسی علمی اثربخشی و عوارض احتمالی آن¬ها از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مطالعه خاصیت، آنتی دیابتیک و آنتی لیپید پراکسیداتیو عصاره هیدروالکلی گیاه تلخه (acroptilon repens) بررسی شد همچنین قبلا نشان داده شده است که عصاره هیدروالکلی گیاه nepeta assurgensدارای خاصیت هیپوگلیسمیک است. به دنبال یافتن مکانیسم این اثر در این مطالعه اثر عصاره هیدروالکلی گیاه n. assurgens بر بیان ژن sglt2 در بخش قشری کلیه بررسی شد.بدین منظور ابتدا برای القا دیابت نوع i، استرپتوزوتوسین (stz) با دوز mg/kg65 به صورت داخل صفاقی به موش¬های صحرایی نر تزریق شد.7 روز بعد از تزریق stz، خون گیری انجام و موش¬هایی که سطح سرمی گلوکز آنها از mg/dl250 بیشتر بود، دیابتی در نظر گرفته شدند. موش¬های دیابتی به 3 گروه تقسیم و ml5/0آب مقطر و mg/kg 300 عصاره a. repens و mg/kg100 عصاره n. assurgens به مدت 14 روز به صورت خوراکی دریافت کردند. بعد از دوره 14 روزه، در شرایط ناشتا خون¬گیری از موش¬ها انجام شد. سپس نمونه خون¬های جمع آوری شده از دو گروه اول جهت سنجش فاکتورهای بیوشیمیایی سرم (گلوکز، کلسترول، تری¬گلیسرید، hdl، کراتینین، alt، ast) با روش اسپکتروفتومتری با کیت¬های مربوطه بررسی شد و سنجش میزان پراکسیداسیون لیپیدی در سلولهای قرمز خون (rbcs) مورد سنجش قرار گرفت. در دو گروه دیگر از موش¬های نرمال دریافت کننده ml5/0 آب مقطر و mg/kg300عصاره a. repens نیز فاکتور های فوق اندازه گیری شد. ضمنا نمونه¬ای از بخش قشری کلیه موش¬های نرمال، دیابتی و دیابتی دریافت کننده mg/kg100 عصاره n. assurgens جدا و برای سنجش میزان بیان ژن sglt2 به روش real time qpcr در ?70- نگهداری شدند. نتایج نشان داد که تجویزعصاره هیدروالکلی گیاه a. repens با دوز mg/kg300 به مدت 14 روز، سطح سرمی کلسترول، تری گلیسیرید، alt، ast،vldl، ldl و کراتینین را به طور معنی¬داری کاهش داد وسطح سرمی hdl را به طورمعنی¬داری افزایش داد ولی بر سطح سرمی گلوکز اثر معنی¬داری نداشت. و همچنین میزان مالون دی آلدئید (mda) در rbcs در گروه دیابتی دریافت عصاره a .repens در مقایسه با گروه دیابتی به طور معنی¬داری کاهش یافت و در موش¬¬های نرمال دریافت کننده عصاره با دوز mg/kg 300 به مدت14روز،اثر معنی¬داری روی فاکتورهای سرم نداشت و لذا سمیت نداشت. دیابت سبب افزایش بیان ژن sglt2 در کلیه گردید و تجویز 14 روزه عصاره هیدرو الکلی گیاه n .assurgens با دوز mg/kg100 باعث کاهش معنی داری در بیان ژن sglt2 در بافت قشری کلیه شد(p<0.05،3/0±67/0 vs.54/0±3/2).

دیابت ملیتوس یک بیماری متابولیک است که در اثر اختلال در ترشح انسولین و یا کاهش پاسخ دهی به انسولین ایجاد می شود. از دیرباز گیاهان دارویی در درمان بیماری دیابت بکار رفته اند. اما بررسی علمی اثربخشی و عوارض احتمالی آن ها از اهمیت زیادی برخوردار است. مطالعات قبلی نشان داده اند که عصاره آبی الکلی گیاه تلخ بیان (sophora alopecuroides) دارای خاصیت ضد دیابتیک و آنتی اکسیدانی می باشد. برای یافتن مکانیسم این خواص در این مطالعه اثر این عصاره بر پراکسیداسیون لیپیدی درگلبول های قرمز خون و میزان بیان ژن ناقل سدیم - گلوکز (sglt1) در ژژنوم موش های دیابتی مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور با تزریق استرپتوزوتوسین stz)) mg/kg i.p 60 در موش های صحرایی نر دیابت نوع i القا شد. 7 روز بعد از تزریق stz، موش هایی که گلوکز خون ناشتا آنها بیش از mg/dl 300 بود دیابتی محسوب و به 2 گروه تقسیم شدند وعصاره را با دوز mg/kg 300 و 0/5میلی لیتر آب مقطر(حلال عصاره) به مدت 14 روز به روش گاواژ دریافت نمودند. در پایان 14 روز، بعد از بیهوشی کامل حیوانات خونگیری انجام شد. و مـیـزان مالون دی آلدهید (mda) به عنوان شاخص پراکسیداسیون لیپیدی در گـلـبـول هـای قـرمـز خـون تعیین شد. همچنین نمونه هایی از ژژنوم روده کوچک جهت استخراج rna و بررسی بیان ناقل سدیم – گلوکز به روش real time pcr جدا و به کار گرفته شد. نتایج بدست آمده از پراکسیداسیون لیپیدی نشان داد که میزان mda در سلول های قرمز خون در موش های دیابتی نسبت به موش های سالم افزایش معنی-داری یافت p<0.01)، 0/58 ±4/89 vs. 11.0±2/64( و تجویز عصاره با دوز mg/kg300 به مدت 14 روز باعث کاهش معنی دار میزان mda نسبت به موش¬های دیابتی شد p<0.05)، 0/12± 3/12 vs. 0/58±4/89) (.همچنین بررسی میزان بیان ژن نشان داد که، بیان ژن sglt1 در موش های دیابتی نسبت به نرمال افزایش یافت ولی این افزایش معنی دار نبود همچنین تیمار موش های دیابتی با عصاره بیان ژن را نسبت به گروه دیابتی کاهش داد ولی این کاهش معنی دار نبود. بنابراین عصاره آبی الکلی s. alopecuroides دارای خاصیت آنتی لیپیدپراکسیداتیو می باشد و کاربرد آن در موش¬های دیابتی به مدت 14 روز بر میزان بیان ژن ناقل سدیم-گلوکز در ژژنوم اثر معنی داری نداشت.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.