در این پژوهش از نانوالیاف الکتروریسی شده به¬عنوان سیستمی با رهایش پیوسته، برای کاهش عوارض جانبی داروی سلکوکسیب استفاده شد. به این منظور رهایش سلکوکسیب از نانوالیاف¬های پلیمرهای زیست تخریب پذیر/ زیست سازگار پلی¬وینیل الکل (pva) و پلی¬لاکتیک اسید (pla) مورد بررسی قرار گرفت. نانوالیاف پلی¬وینیل الکل حاوی % 3 و % 8 و نانوالیاف پلی¬لاکتیک اسید حاوی % 8 و % 16 دارو به روش الکتروریسی تهیه شد. پس از بررسی¬های انجام شده، برای تهیه¬ی محلول¬های پلی¬وینیل الکل و دارو از مخلوط حلال¬های آب/ اسید استیک % 60 و برای تهیه¬ی محلول¬های پلی¬لاکتیک اسید حاوی دارو از مخلوط حلال¬های کلروفرم/ متانول %20 استفاده شد. برای تعیین مورفولوژی و قطر نانوالیاف ¬ها، تأیید ساختار و تشخیص ریزساختار دارو و پلیمر، از میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف مادون قرمز و پراش پرتو ایکس استفاده شد. با استفاده از اسپکتروسکوپی uv-vis، رهایش سلکوکسیب از نانوالیاف-های تهیه شده در سه محیط hcl (5/1ph=)، بافر سیترات (3ph = ) و بافر کربنات (8ph = ) به مدت 15 ساعت، به صورت جداگانه بررسی شد. همچنین رهایش دارو به طور متوالی 6 ساعت در محیط اسیدی (hcl و سیترات) و 6 ساعت در محیط قلیایی (کربنات) بررسی شد. برای مقایسه سرعت رهایش در نمونه¬ها و محیط¬های مختلف، پارامتر t50، محاسبه شد. بررسی¬ها نشان داد که رهایش دارو به نوع پلیمر، درصد دارو و محیط رهایش بستگی دارد. مقدار رهایش دارو از نانوالیاف pva حاوی % 3، pva حاوی % 8، pla حاوی % 16 و pla حاوی % 8 دارو در همه¬ی محیط¬های رهایش به ترتیب کاهش یافته است. نمای n در معادله کرسمیر- پپاس نشانگر مکانیسم رهایش دارو از نانوالیاف pva از نوع فیکی و برای نانوالیاف pla حاوی دارو، بیشتر از نوع غیر فیکی بود. سینتیک رهایش سلکوکسیب از نانوالیاف pva حاوی دارو بیشتر تابع مدل هیگوچی و در نانوالیاف pla حاوی دارو در محیط hcl، بیشتر تابع مدل هیگوچی، در محیط سیترات، بیشتر تابع مدل درجه یک و در محیط کربنات تابع هیچ کدام از سه مدل نمی¬باشد و سینتیک رهایش پی در پی در محیط¬های hcl – کربنات و سیترات – کربنات بیشتر تابع مدل درجه صفر می¬باشد.