در نتیجه استفاده بی رویه از داروهای ضد میکروبی در درمان بیماری های عفونی، مقاومت میکروارگانیسم ها در برابر خیلی از آنتی بیوتیک ها افزایش یافته است و برای توسعه داروهای ضد میکروبی نیاز وجود دارد. یک راه، استفاده از فرآورده های حاصل از میکروارگانیزمها می باشد؛ از جمله میکروارگانیزمهای مهم در این زمینه، سیانوباکتریها هستند که یک منبع غنی از عوامل ضد میکروبی نوین را ارایه می دهند. سیانوباکتریها (سیانوفیتا، سیانوپروکاریوتا، میکزوفیسه) از دیرینه ترین موجودات زنده کره زمین هستند. مناطق مختلف اکولوژیکی، فلور سیانوباکتری خاص خود را دارند؛ در این پروژه نیز دریاچه های نمکی ارومیه، مهارلوی شیراز، محیط های پیرامون آنها و نیز چشمه های آبگرم به عنوان مناطق جداسازی سویه های سیانوباکتری در طول دوره های زمانی مختلف، جهت بررسی فعالیت ضد میکروبی به اشکال بدون ترکیب و یا ترکیب با آنتی بیوتیک های رایج انتخاب گردید. نمونه ها در شرایط ویژه سیانوباکتریها رشد، جداسازی و با انواع روش ها، خالص سازی شدند. بدون حلال و با حلال های مختلف، بررسی ضد میکروبی بصورت غیرترکیبی و ترکیب با آنتی بیوتیک ها علیه انواع باکتریها و قارچها انجام شد؛ سوش های برتر ضد میکروبی با حلال مناسب، جهت آزمایشات mic، mbc و mfc انتخاب و تست شدند؛ fic و checkerboard dilution test جهت آزمایشات مربوطه انجام گرفت؛ در ادامه، تغییرات در نمکهای مربوط به محیط کشت سیانوباکتریها برای کسب رشد بهتر و افزایش فعالیت ضد میکروبی و نیز بدست آوردن ارتباط افزایش رشد و افزایش فعالیت ضد میکروبی انجام گرفت؛ شناسایی مورفولوژیکی و مولکولی سوش های برتر انجام شد؛ توانایی رشد این سیانوباکتریها در محیط های شور و اولیگوتروفیک با محیط کشت های مخصوص سیانوباکتریها، بررسی شد. جهت بررسی اثر سمی این عصاره ها بر روی سلول های یوکاریوتی، تست mtt انجام یافت. نتایج آزمایشات ضد میکروبی، اثر پایدار بازدارندگی و کشندگی عصاره های کلروفرمی سیانوباکتریها را بر روی سوش های میکروکوکوس لوتئوس، استافیلوکوک اورئوس و مخمرهای کاندیدا نشان داد؛ بالاترین اثر ضد میکروبی مربوط به سوش های غربالگری و شناسایی شده بود. نتایج آزمایشات ضد میکروبی، اثر سینرژیستی عصاره های کلروفرمی با آنتی بیوتیک های مختلف علیه این میکروبها و نیز سالمونلا تایفی را نشان داد. در این بین، بیشترین اثر ضد میکروبی ترکیبی با سوش های لپتولینگبیا و آنتی بیوتیک های آموکسی سیلین، جنتامایسین و سفتازیدیم علیه باکتریهای ذکر شده، حاصل شد؛ عصاره ها در مقادیر مصرفی، سمیت سلولی یوکاریوتی نداشتند. بررسی تاثیر املاح مختلف در رشد و فعالیت ضد میکروبی، تضادی آشکار را بین این دو مورد ظاهر ساخت؛ بطوری که، افزایش دی پتاسیم فسفات در محیط، سبب بالاترین رشد و فقدان این نمک سبب بیشترین فعالیت ضد میکروبی شد؛ بررسی دیگر نمک ها نیز، تایید کننده این موضوع بود. سوش های سیانوباکتری غربال شده، عمدتاً قابلیت رشد در مناطق اولیگوتروف و نیز با شوری psu33 را دارا بودند. با توجه به یافته های این مطالعه عصاره های سیانوباکتری های مناطق ذکر شده با قابلیت های یاد شده، می تواند به عنوان منبع بالقوه برای ترکیبات جدید ضد میکروبی با در نظر گرفتن تاثیر نمک های مختلف در رشد و تولید مواد ضد میکروبی لحاظ شود.

امروزه استفاده از گیاهان تراریخته، به عنوان سیستم بیان پروتئین های نوترکیب دارویی، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. سیستم های بیان گیاهی می توانند زیست داروها را در حجم انبوه و هزینه پایین، با فعالیت بیولوژیک و ایمنی بالا تولید کنند.تعداد زیادی ازپروتئین های نوترکیب دارویی از جمله فاکتور های رشد، سیتوکین ها، آنزیم ها، واکسن ها و آنتی بادی ها را می توان در این سیستم تولید کرد. آنزیم ال- اسپاراژیناز که متعلق به آنزیم های گروه آمیداز می باشد، هیدرولیز اسید آمینه ال- اسپاراژین را به ال- اسپارتات و آمونیوم کاتالیز می کند. این آنزیم یکی از آنزیم های دارویی مهم به شمار می رود که در مراحل شیمی درمانی، جهت درمان سرطان، به ویژه در درمان لوسمی لنفوبلاستیک حاد (all) در کودکان مورد استفاده قرار می گیرد. در حال حاضر تنها ال- اسپاراژینازهای حاصل از دو باکتری اشرشیاکولی و اروینیا کریزانتمی به دلیل تمایل بسیار بالا به اسید آمینه ال-اسپاراژین، در درمان این بیماری کاربرد دارند. در این مطالعه، ژن ال- اسپاراژیناز2 (ansb) همسانه سازی شده در ناقل pet15b که طی یک برنامه غربالگری از باکتری e.coli yg001 به عنوان سویه ای با توان بالای تولید اسپاراژیناز جداسازی شده بود، در ناقل بیان گیاهی pbi121 همسانه سازی شد و انتقال این ژن به گیاهان توتون، با واسطه ی اگروباکتریوم سویه ی c58انجام شد. گیاهان تراژن و شاهد در سطوح dna، rna و پروتئین مورد بررسی قرار گرفتند. وجود قطعه ی bp1047حاصل از تکثیر ژن ansbتوسط آغازگرهای اختصاصی، در dna گیاهان تراژن و عدم وجود آن در گیاهان شاهد، حاکی از انتقال این ژن به ژنوم گیاهان توتون تراژن بود. نتایج حاصل از تکثیر cdna گیاهان تراژن توسط آغازگرهای اختصاصی ansb، میزان بسیار کمی از بیان این ژن را در سطح rna گزارش کرد. همچنین بیان پروتئین مربوطه، در هیچ یک از عصاره های پروتئینی حاصل از این گیاهان مشاهده نشد. به نظر می رسد که عدم وجود سازه ی مناسب جهت بیان این ژن، از عوامل اصلی موثر در این امر باشد.

هدف از این پژوهش بررسی نحوه عملکرد ریزجلبک در حذف نیتروژن- نیتراتی و ارتوفسفات از پساب شهری می باشد. برای تعیین گونه ای که بالاترین بازده حذف no3- -n و po43- -p از پساب را دارد، 5 گونه ریزجلبک به صورت آزاد در نظر گرفته شد و روند تغییرات مقادیر اولیه این دو پارامتر طی 14 روز بررسی شد. گونه کلرلا بالاترین بازده حذف را در مقایسه با سایر گونه ها برای نیتروژن – نیتراتی و گونه کلامیدوموناس بالاترین بازده حذف را در مقایسه با سایر گونه ها برای ارتوفسفات نشان دادند . از سلول های آزاد این گونه از ریز جلبک ها استفاده کرده و شرایط هوادهی در سیستم اعمال گردیده، در شرایط نوری و دمایی ثابت، در دوره 14 روزه عملکرد ریزجلبک در غلظت های مختلف نیتروژن- نیتراتی و ارتوفسفات مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل میزان هوادهی بر تعامل بین ریزجلبک و باکتری تأثیر گذاشته، باعث حذف مقادیر بیشتر ترکیبات نیتروژن و فسفر در مدت زمان کوتاه تر می شود. همچنین غلظت اولیه مواد مغذی و به خصوص ترکیبات مختلف نیتروژن بر رشد و فعالیت ریزجلبک و باکتری تأثیر گذاشته به طوری که کمبود این مواد رشد و فعالیت متابولیکی آن ها را کاهش و روند حذف مواد را کندتر می سازد. کاربرد ریزجلبک ها در سیستم های نوین تصفیه پساب این امکان را می دهد که سیستم فتوسنتزیک آن را جایگزین سیستم هوادهی مکانیکی کرده و انرژی مصرفی و هزینه های مربوط به هوادهی را کاهش داد. همچنین به جای افزودن مواد شیمیایی برای حذف آلاینده ها، از سیستم جذب مواد به داخل توده استفاده کرد. از طرفی به جای تولید لجن فعالی که بعد از تغلیظ تنها به عنوان کود در کشاورزی به کار می رود، توده زیستی تولید کرد که می تواند به عنوان منبع غذایی برای انسان، دام و آبزیان مصرف شود.

در این تحقیق از 63 نمونه منابع طبیعی، برای جداسازی باکتری ها استفاده شد. با استفاده از محیط کشت های pca، برای جداسازی باسیلوس ها و mrs، برای جداسازی لاکتیک اسید باکتری ها، در نهایت 225 باکتری ایزوله شد. در ادامه، با دو روش رنگ آمیزی با رنگ سودان بلک بی و یک روش رنگ آمیزی با رنگ نایل رد، 62 ایزوله تولید کننده بیوپلی مر انتخاب شدند. از این تعداد، 22 ایزوله از باکتری های اسپوردار، 22 ایزوله از لاکتیک اسید باکتری های میله ای، سه ایزوله از لاکتیک اسید باکتری های کوکسی و 15 ایزوله از باکتری ها بدون اسپور بودند. 11 باکتری ژئوباسیلوس ایزوله شده از نفت خام توسط کارشناسان پژوهشکده زیست فناوری نیز با هر 3 روش، رنگ آمیزی شدند. ایزوله هایی که در روش اول رنگ آمیزی با سودان بلک بی، سیاه رنگ شدند و در روش دوم رنگ آمیزی، زیر میکروسکوپ، نقاط سیاه رنگ درون سلول را نشان دادند؛ و در اثر رنگ آمیزی با رنگ نایل رد و زیر نور ماوراء بنفش، نور فلورسنت ساطع کردند، برای مرحله بعد انتخاب شدند. سپس، برای پیدا کردن باکتری هایی با بازدهی تولید بالاتر، آزمون استخراج pha بر روی این 73 ایزوله انتخاب شده انجام شد تا مقدار pha تولیدی تعیین شود. باکتری هایی را که بیشترین میزان pha تولید کردند، به منظور شناسایی فنوتیپی و ژنوتیپی و بهینه سازی شرایط انتخاب شدند. از میان این 73 ایزوله، 11 ایزوله اسپوردار، 4 ایزوله لاکتیک اسید باکتری میله ای، یک ایزوله لاکتیک اسید باکتری کوکسی و یک ایزوله بدون اسپور انتخاب شد. ایزوله های ژئوباسیلوس بررسی شدند و شش ایزوله برای ادامه کار انتخاب شدند. برای شناسایی هر گروه از باکتری ها، آزمون های بیوشیمیایی مربوط به آن ها انجام شد. به دلیل متغیر بودن خصوصیات بیوشیمایی در اثر نقل و انتقالات پلاسمیدها و یا وفق پذیری جدایه ها با شرایط محیطی موجود، امکان شناسایی این جدایه ها بر اساس ویژگی های فنوتیپی به طور صد در صد وجود نداشت، بنابراین، از آنالیز توالی ژن 16s rdna، به منظور شناسایی دقیق جدایه ها استفاده شد. با استفاده از آزمون pcr و به کارگیری یک جفت پرایمر اختصاصی برای باسیلوس و عمومی برای لاکتیک اسید باکتری ها، قطعه ای از این ژن با 1200 جفت باز تکثیر شد. در ادامه، تولید pha برای ژئوباسیلوس ها در محیط اختصاصی با منبع کربنی نفت و لاکتیک اسید باکتری ها در محلول آب پنیر با منبع کربنی ملاس در زمان های مختلف، مورد بررسی قرار گرفت. ایزوله های ژئوباسیلوس، توانایی تولید بالاتری نسبت به لاکتیک اسید باکتری ها نشان دادند که از این میان دو ایزوله بهترین بودند. هر پنج ایزوله لاکتیک اسید باکتری، بالاترین میزان تولید pha را در 72 ساعت و 5/4% ملاس داشته اند.

امروزه استفاده از گیاهان تراریخت، به عنوان سیستم بیان پروتئین های نوترکیب دارویی، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. یکی از روش های تولید پروتئین های نوترکیب، انتقال ژن های آن ها به سلول های گیاهی و ایجاد ریشه مویین از این سلول ها با استفاده از روش های انتقال ژن و کشت بافت گیاهی می باشد. آنزیم ها که کاربرد وسیعی در صنعت، پزشکی، داروسازی و درمان دارند، برای انتقال استفاده می شوند. آنزیم ال آسپارژیناز، یکی از آنزیم های دارویی مهم به شمار می رود که، در مراحل شیمی درمانی، جهت درمان سرطان، به ویژه در درمان لوسمی لنفوبلاستیک حاد (all) در کودکان مورد استفاده قرار می گیرد. در این تحقیق، ژن ال اسپاراژیناز2 (ansb) از باکتری e. coli yg001 (پروکاریوت) جداسازی شد و نهایتا چون باید به گیاه (یوکاریوت) منتقل و بیان می گردید، در نتیجه توالی آن بر اساس ترجیح کدونی سیب زمینی تغییر یافت. توالی مذکور به طور مصنوعی سنتز و در ناقل بیان pbi121 همسانه سازی گردید. ریشه های تراژن و شاهد در سطوح dna، rna و پروتئین مورد بررسی قرار گرفتند. وجود قطعه bp155حاصل از تکثیر ژن ansbتوسط آغازگرهای اختصاصی، در dna و cdna ریشه های مویین تراریخت و عدم وجود آن در ریشه های شاهد، حاکی از انتقال این ژن به ژنوم ریشه های تراریخت و نیز بیان این ژن در سطح rna بود. برای ارزیابی فعالیت پروتئین نوترکیب تولید شده نیز، عمل استخراج پروتئین از ریشه های تراژن انجام گرفت و آنالیز بدست آمده فعالیت بیشتری را نسبت به پروتئین شاهد نشان داد.

مقدمه و هدف: زنان معتاد از جمله گروه های پرخطر از نظر خودکشی محشوب می شوند. لذا این مطالعه به منظور بررسی میزان فراوانی افکار خودکشی و اقدام به آن در زنان معتاد مراجعه کننده به dic در شهر تهران انجام شده است. روش مطالعه: این مطالعه توصیفی – تحلیلی مقطعی بر روی 100 خانم معتاد مراجعه کننده به مرکز dic خورشید در منطقه شوش تهران در آبان ماه سال 1389 انجام شده است. جمع آوری داده ها با استفاده از چک لیست و به صورت سرشماری انجام شد. یافته ها: 83 نفر (83 درصد) دارای افکار خودکشی بودند و 48 نفر (48 درصد) اقدام به خودکشی نموده بودند. سن، سن آغاز مصرف، وضعیت تأهل، نوع ماده مصرفی، شغل افراد، تعداد فرزندان آنها و سطح تحصیلات با داشتن افکار خودکشی و اقدام به آن ارتباطی نداشتند (p > 0.05). نتیجه گیری: در مجموع بر اساس جمیع جنبه ها چنین استنباط می شود که خودکشی در زنان معتاد یک معضل چند عاملی است که باید با با برنامه ریزی های دقیق درمانی و جلسات روانکاوی و تقویت حس زندگی و امید به بقا در این افراد به پیشگیری از خودکشی در آنها کمک نمود.

امروزه به دلایل مختلف مانند جلوگیری از تخریب منابع طبیعی، کاهش انتقال ذرات معلق و مزاحمت های ناشی از آن در شبکه-های آبیاری و زهکشی، تأسیسات و ماشین آلات، عملیات اجرایی در حمل و نقل و علی الخصوص کاهش آلودگی هوا، کنترل فرسایش بادی خاک ها بویژه در مناطق خشک و نیمه خشک، مورد توجه جدی قرار گرفته است. پژوهش هایی که در رابطه با فرسایش بادی در دنیا انجام شده، نشان می دهد که شدت فرسایش بادی تابع دو دسته عوامل فرسایش-پذیری و فرسایندگی است. امروزه برای تثبیت خاک ها در مقابل فرسایش روش های مختلفی از جمله استفاده از آب، نمک، مالچ نفتی ، مواد پلیمیری و تثبیت بیولوژیکی خاک استفاده می شود. که در این تحقیق به بررسی پارامتر های تاثیر گذار بر تثبیت بیولوژیکی خاک های ریز غیر چسبنده با استفاده از ریزجلبک (کلورلا وولگاریز) پرداخته شده است. بدین منظور پارامترهای غلظت سلول در واحد سطح خاک، رطوبت خاک، دمای محیط نمونه ها و زمان ماندگاری بر دو نوع نمونه خاک (ماسه ریز دانه و پودر سنگ) مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی میزان اثر گذاری ریزجلبک از مقاومت برشی سطح خاک استفاده گردید که توسط آزمایش برش پره اندازه گیری شد. نتایج نمایانگر بهبود در مقاومت برشی سطح خاک بوده است. بطوریکه با افزودن 5*?10?^9 سلول جلبک در هر متر مربع خاک و با ثابت نگه داشتن دما در 2±28 درجه سانتیگراد و رطوبت خاک در 15% ، مقاومت برشی ماسه بادی و پودر سنگ به ترتیب تا 3.1 و 1.5 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع افزایش یافت.

سلول های زنده به دلیل واکنش های درون سلولی و محرک های محیطی، مدام در معرض رادیکال های آزادی هستند که به علت داشتن الکترون آزاد در لایه ی ظرفیت خود میل واکنشی بسیار زیادی دارند. تمایل به واکنش زیاد سبب واکنش های ناخواسته ی زیادی در سلول، آسیب رساندن به آن و حتی گاهی منجر به مرگ سلول نیز می شود. برای مقابله با این رادیکال های آزاد باید از مواد آنتی اکسیدانی استفاده کرد. از سوی دیگر مطالعه نانو ذرات، به ویژه نانوذرات فلزی یکی از زمینه ی های تحقیقاتی در حال شکوفایی می-باشد. نانو ذرات ویژگی های جذابی دارند که آن ها را قادر ساخته است تا در مواد و وسایل ضد میکروبی، کاتالیزو ها، حس گرهای زیستی، دستگاه های الکترونیک و سلول های خورشیدی استفاده شوند. به طور عموم نانوذراتی که به وسیله ی روش های گوناگون شیمیایی و فیزیکی ایجاد می گردند، گران و برای محیط زیست خطرناک هستند. نانو ذرات ساخته شده به وسیله ی این روش ها، ناپایدار بوده و بنابراین فاقد کاربرد می باشند مگر این که عوامل پوشش دهنده برای پایداری آن ها استفاده شوند. در سال های اخیر، تعداد زیادی از موجودات زنده مانند باکتری ها، قارچ ها، جلبک ها، گیاهان و عصاره های آنها برای ساخت نانو ذرات، به ویژه نانوذره ی نقره، واسطه شده اند.

چکیده ندارد.

برابر گزارش ‏‎‏‎w.h.o‎‏ در سال 1999 میلادی، اختلالات روانی و رفتاری عمده، جمعیتی قریب به 823-813 میلیون نفر را در سراسر گیتی گرفتار کرده است. در بعد کشوری میزان شیوع اختلالات روانی در جمعیت کلی 25درصد -20درصد گزارش گردیده است. با همه تلاش اندیشمندان ، در جهت تامین بهداشت روانی برای بشریت ، جامعه جهانی راه زیادی دارد تا به این مشکل دیرین فائق آید. ‏‎e.c.t‎‏ یا درمان با تشنج برقی یکی از روشهای درمانی سریع و موثر و خوب دردرمان برخی اختلالات روانی است که تعداد قابل توجهی از بیماران روانی، با استفاده از آن معالجه می شوند. ولی آسیب به دندان ها و دهان و انساج پریودنشیوم از عوارض ‏‎e.c.t‎‏ می باشند که لطمات جبران ناپذیری را متوجه بیمار می کند. در رابطه با آسیب به دندانها در طی درمان با ‏‎e.c.t‎‏ خیلی سهل انگاری می شود و انجام دهندگان ‏‎e.c.t‎‏ به راحتی از کنار آن می گذرند چون به آسیب شناسی دهان و دندان و انساج پریودنشیوم آگاهی ندارند و ‏‎e.c.t‎‏ برای دندانپزشکان نیز واژه ناآشنایی است، لذا پایان نامه مزبور تلاش دارد بدین مهم بپردازد.