نام پژوهشگر: بهاره رضایی
بهاره رضایی زهرا رهبرنیا
با توجه به این که تصویرگری نقاشی روایی است و به منظور ابهام زدایی از ذهن مخاطب با هدف مشخص انجام می شود و همچنین امروزه نه تنها در شاخه ی هنر بلکه در زمینه های گوناگونی از جمله روان شناسی، روان درمانی برای تشخیص مشکلات روحی افراد به منظور کمک به آن ها، در شاخه جنایی برای شرح بازسازی صحنه جرم در صنعت توضیح وتفسیر مکانیسم ماشین آلات صنعتی و ... می شود .می توان به راحتی تاثیر مفید آن رادر چگونگی انتقال و ارتباط با ذهن مخاطب درک کرد می توان گفت. از طرف دیگر امروزه کشورهایی با تکنولوژی برتر برای تربیت نیرو های کارآمد و تسهیل در یادگیری بالاخص از سنین پایه یعنی همان کودکی و نوجوانی شروع به استفاده وافر از این تکنیک در تفهیم مطالب به دانش آموزان و دانش جویان میکنند ، آموزش این رشته به صورت حرفه ای و کاربردی از مسائل مطرح در دانشگاه ها و مراکز فرهنگی آموزشی هنری این کشور ها است،با بررسی دو کشور کاملاً پیشرفته ( ژاپن ولهستان )و که اولی با داشتن المان های خاص خود در تصویرگری و پویا نمایی مطرح است و از طرفی در تکنولوژی هم جزو ابر قدرت ها محسوب میشود و دومی با سبک کاملاً بومی و کلاسیک خود در تصویرگری مطرح است با ایران ،حال این سوال مطرح میشود، تصویرگری کودکان ایران درمقایسه با این کشورها در چه سطحی قرار گرفته است؟کیفیت تفاوت ها و تشابهات تصویرگری کودکان در ایران،ژاپن ولهستان چگونه است ؟ بررسی روند تصویر سازی کودکان این سه کشور آیا باعث ارتقاء در ایران میشود یا خیر. این پژوهش به روش تحلیل محتوای کیفی وبررسی تطبیقی بین این سه کشور صورت می گیرد . بررسی روند تصویرگری کودکان در نیم قرن اخیر به ما این امکان را می دهد که به قلمرو دقیق سنجه شناسی و معیار یابی دست یابیم و با استیلیزه کردن جهان کودکان به جهانی مستقل ودرخود و دارای منطق ویژ? خویش است دست یابیم.بهره گیری هرچه بیشتر تصویرگر کتاب کودک ازدستاوردهای روانشناختی -می تواند اورا به کودک و دنیای او نزدیکتر کند واز ساز وکار تخیل کودکانه بهره مند تر سازد .و در نهایت تمام پتانسیل ساکن تصویرگری کودکان را یا کار قابل ارایه شاهکار یا مفید تبدیل کرد