پژوهش حاضر در پی بررسی و مطالعه ی نقش دو رسانه ی رادیو و تلویزیون در تقویت سرمایه ی اجتماعی در بین جوانان شهر تهران است. این تحقیق با روش پیمایشی با حجم نمونه ی 400 نفر از جوانان 15 تا 24 سال ساکن در مناطق 22 گانه شهر تهران که به روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده و با ابزار پرسشنامه ی محقق ساخت مورد سوال قرار گرفته اند صورت گرفته است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که به رغم نظر برخی از دانشوارنی که معتقدند رسانه های الکترونیکی و بویژه تلویزیون نقش و تاثیری منفی برسرمایه ی اجتماعی دارند، رادیو و تلویزیون در ایران – دست کم در این پژوهش و در بین نمونه مورد بررسی این تحقیق موجب تقویت سرمایه ی اجتماعی گردیده است. این موضوع بویژه آنجا اهمیت می یابد که در غالب پژوهش های صورت گرفته در باب نقش رسانه در تقویت یا کاهش سرمایه اجتماعی عمده ی تاکید بر میزان مصرف و ساعات استفاده از رسانه ای مانند تلویزیون بوده است حال آنکه تحقیق حاضر بر موضوع یادگیری از محتوای برنامه های دو رسانه ی رادیو و تلویزیون تاکید داشته است. نتایج بدست آمده از آزمون های همبستگی در این تحقیق حکایت از آن دارد که دو رسانه ی رادیو و تلویزیون به عنوان رسانه ی ملی اگر چه در تقویت سرمایه اجتماعی در بین جوانان نقش داشته لیکن این نقش چندان قابل ملاحظه و تعیین کننده نبوده است. بنابراین، بر اساس نتایج حاصل شده در این تحقیق می توان انتظار داشت که رسانه ی ملی با تمقیداتی مناسب همچنین پژوهش و برنامه سازی درباره سرمایه اجتماعی جامعه جوان کشور ما را بیش از پیش با این مفهوم و نتایج سودمندی که از تقویت سرمایه ی اجتماعی در جامعه عاید همگان خواهد شد آشنا سازد.

این رساله تلاش کرده است تا موقعیت زنان را در گفتمان های چندگان? پزشکی عصر صفویه با اتخاذ رویکرد فوکویی و با استفاده از گونه ای روش شناسی تلفیقی شامل روش های دیرینه شناسانه، تبارشناسانه و توصیفی- تحلیلی بررسی کند. هدف اصلی رساله در واقع بررسی زنان عصر صفوی از چشم اندازی نو و توجه به دستنوشته های بکر پزشکی این دوران از حیث جایگاه زنان بوده است.

اوقات فراغت، فعالیتی است که اعضای جامعه فارغ از اجبارهای محیط کار و الزامات زندگی، از طریق آن استعدادهای خود را توسعه بخشیده، شخصیت خود را گسترش می دهند. چگونگی گذران اوقات فراغت، بازتابی از شرایط اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی هر جامعه است که استفاده مطلوب از این اوقات می تواند تاثیر در خور توجهی در بهبود کیفیت زندگی اجتماعی و اقتصادی افراد جامعه داشته باشد. این پژوهش با هدف بررسی عوامل اجتماعی و فرهنگی موثر بر نحوه گذران اوقات فراغت در بین جوانان 18 تا 30 سال شهر اصفهان ( مطالعه موردی : منطقه 1) انجام شده است. حجم نمونه پژوهش 384 نفر به کمک فرمول کوکران برآورد شده و نوع نمونه گیری از نوع خوشه ای و سهمیه ای بوده است. نتایج پژوهش گویای وجود رابطه معنادار بین جنسیت، سن، تحصیلات، سرمایه اقتصادی و سرمایه فرهنگی با اوقات فراغت بوده است، اما بین وضعیت تاهل با اوقات فراغت رابطه معناداری مشاهده نشد. در کل نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون گویای این واقعیت آماری است که 44 درصد از کل نحوه گذران اوقات فراغت وابسته به 6 متغیر مستقل؛ جنسیت، سن، تأهل، تحصیلات، سرمایه اقتصادی و سرمایه فرهنگی است. به عبارت دیگر متغیرهای مستقل 44 درصد واریانس متغیر وابسته نحوه گذران اوقات فراغت را برآورد (پیش بینی) می کنند.