ساختمان های تاریخی سهم بزرگی از میراث فرهنگی ما را تشکیل می دهند و باید در حفظ آنها بسیار کوشید. اولین گام در حفاظت این ساختمان ها، اشراف کامل به رفتار سازه ای چنین بناهایی است. در این بین شناسایی نقاط ضعف و قدرت بناهای تاریخی قبل از اجرای هرگونه اقدامات مقاوم سازی و مرمتی و یا الگوپذیری از آنها ضروری به نظر می رسد. از این رو، با توجه به اهمیت فرهنگی فوق العاده بناهای باستانی و عدم اطمینان قطعی به رفتارشان در هنگام وقوع زمین لرزه می توان با بازرسی قبلی و بهسازی لرزه ای بناهای تاریخی تا حد قابل ملاحظه ای از آسیب های وارده کاست. در این میان بنای تاریخی بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی بنایی است با قدمت 700 ساله که ویژگی های منحصر به فرد آن توجه صاحب نظران را به خود جلب کرده است. در این مطالعه ظرفیت لرزه ای بقعه شیخ صفی الدین اردبیلی مورد بحث قرار گرفته است. با توجه به محدودیت های موجود در زمینه شناسایی اجزای داخلی در ابنیه تاریخی، از اطلاعات قابل دسترسی در آرشیو میراث فرهنگی و جزئیات قابل برداشت از طریق مشاهدات عینی در کنار آثار منتشر شده در این زمینه استفاده شده و آنالیزهای مربوطه با کمک نرم افزار المان محدود و با فرض رفتار خطی و غیرخطی برای مصالح، صورت گرفته است. هدف از این تحلیل ها بررسی ظرفیت باربری سازه، تعیین نقاط آسیب پذیر و تعیین نواحی مستعد خرابی سازه می باشد. در نهایت ارزیابی لرزه ای مقدمه ی لازم برای تصمیم گیری در خصوص ضرورت ترمیم یا مقاوم سازی بنا خواهد بود.