مدلسازی کینماتیک تغییر شکل ارتفاعی مستلزم تعیین سری زمانی از جابجایی های مطلق نقاط شبکه کنترل ارتفاعی است. تعیین میدان جابجایی واقعی سازه ها و تفسیر درست از فرآیند تغییر شکل آنها نیازمند شناسایی مشاهدات اشتباه و تعیین نقاط پایدار شبکه و محاسبه جابجایی مطلق سایر نقاط شبکه نسبت به نقاط پایدار آن می باشد. در گام نخست به منظور حذف تاثیر مشاهدات اشتباه بر روی کیفیت نتایج حاصل از برآورد کمترین مربعات از آزمون باقیمانده های استاندارد شده استفاده شده است. در ادامه این پایان نامه به منظور آنالیز جابجایی شبکه نقاط و بررسی پایداری آنها در فواصل زمانی بین اپکهای (اول و دوم - 6 ماه)، (اول و سوم - 11 ماه) و (اول و چهارم – 9.5 سال) از دو روش همانندی و مینیمم سازی نرم بردار جابجایی استفاده شده است. نتایج حاصل از آنالیزهای انجام شده با استفاده از این دو روش و در فواصل زمانی مذکور نشان می دهند که نقطه ای از شبکه ارتفاعی نیروگاه اتمی بوشهر را نمی توان یافت که در تمامی فواصل زمانی مذکور و با استفاده از هر دو روش همانندی و مینیمم سازی نرم بردار جابجایی پایدار شناخته شده باشد. علاوه بر این، آنالیز جابجایی شبکه نقاط ارتفاعی و بررسی پایداری آنها با استفاده از این دو روش فقط در فاصله زمانی بین دو اپک مورد بررسی صورت می گیرد که توام با تغییر دیتوم در فواصل زمانی مختلف بوده و منجر به محاسبه جابجایی نسبت به دیتومهای متفاوت می شود. عدم وجود نقاط پایدار در طول بازه رفتارسنجی نیروگاه اتمی بوشهر و نیاز به سری زمانی جابجایی های مطلق نقاط شبکه منجر به توسعه روش اپک مرجع شد. در این روش، جابجایی های مطلق نقاط شبکه با بازنویسی معادلات مشاهدات در سرشکنی خطاهای اتفاقی مشاهدات اپکهای مختلف بر حسب جابجایی نقاط شبکه نسبت به وضعیت مرجع آنها ( اپک اول) محاسبه شده است. در پایان با استفاده از کالمن فیلتر به بررسی کارایی مدل حرکت شتابدار و با شتاب ثابت برای تحلیل رفتار کینماتیک شبکه نقاط ارتفاعی نیروگاه پرداخته شده است.

در این تحقیق برآن شدیم تا با استفاده از مباحث مکانیک محیط های پیوسته و مدل های ریاضی آن استفاده از ابزارهای ریاضی نظیر تنسورها و هندسه ی دیفرانسیل، تغییرشکل پوسته را در شبکه های ژئودینامیکی مورد بررسی قرار دهیم. جهت انجام این تحقیق ژئودینامیک منطقه ی ایران مورد بررسی قرار گرفته است. این مطلب در فصل دوم با بحث مقدمه ای بر ژئودینامیک ایران بیان گردیده که گذری هم بر زلزله ها شده است. در فصل سوم مبحث های اساسی مکانیک محیط های پیوسته که مورد نیاز تغییرشکل ها می باشد، گنجانده شده است. در فصل چهارم، آنالیز تغییرشکل سطح بررسی شده و در فصل پنجم کارهای عملی ارائه گردیده که با استفاده از داده های شبیه سازی شده برای یک شبکه فرضی منتظم بوده و نتایج حاصل از آن ها توضیح داده شده است. در فصل ششم نیز کارهای عملی انجام شده با داده های واقعی منطقه مورد مطالعه ادامه داده شده و بخش آخرین پایان نامه، نتیجه گیری و پیشنهادها می باشد.

روش استوکسی - هلمرت روشی دقیق برای محاسبه ژئوئید می باشد. در این روش جرمهای توپوگرافی بالای ژئوئید را روی ژئوئید متراکم می کنیم. میدان جاذبه مرتبط با این متراکم سازی میدان جاذبه هلمرت می باشد. در ادامه مسئله مقدار مرزی (boundary value problem) را در فضای هلمرت حل می کنیم و کو - ژئوئید تبدیل می کنیم. حل مسئله مقدار مرزی (bvp) منجر به حل انتگرال استوکس می شود و می دانیم انتگرال استوکس یک انتگرال کانولوتیو برای محاسبه ارتفاع ژئوئید، مبتنی بر فرض هادمونیک بودن تابع انامولی پتانسیل می باشد. کرنل انتگرال با تقریب کروی به عنوان کرنل هموژن استوکس معروف است . تقریب بالاتر در این کرنل (تقریب بیضوی) منجر به نتیجه بهتر در طول موجهای بلند خواهد بود بطوری که در کشور ایران در محدود (25???40 درجه) و (63 ؟؟؟ 44 درجه) اثر این تصحیح روی ارتفاع ژئوئید بین +23.90 cm و -16.10 cm می باشد (با استفاده از مدل ژئوپتانسیل egm96 تا درجه و مرتبه 360) که اثر این تصحیح در روش استوکس - هلمرت با تقریب بیضوی روی طول موجهای بلند انامولی پتانسیل هلمرت جبران می شود که برای محدوده ایران حداکثر مقدار تفاضل آنها به +1.05 cm می رسد. همینطور نوسان جاذبه هلمرت و تقریب بالاتر آن تصحیحی را در فرمول بنیادی ثقل موجب خواهد شد که موجب تغییر شرایط مرزی از کره به بیضوی می شود و در ایران باعث تغییر ارتفاع ژئوئید در حد +15.93 mm و -16.23 mm می شود (با استفاده از مدل ژئو پتانسیل gfz95 تا درجه و مرتبه 360)