در این پژوهش برای پیش بینی عددی پارامتر های موثر در جریان و انتقال حرارت سیال نانو، از مدل تک فازی و سه مدل متفاوت دو فازی شامل مدل های اویلرین، مخلوط و حجم سیال استفاده شده است. مسئله های بررسی شده شامل یک مبدل حرارتی با سیال نانو شامل اکسید آلومینیوم و آب در رژیم جریان آرام و به صورت سه بعدی، یک مبدل حرارتی با سیال نانو شامل اکسید تیتانیوم و آب در رژیم جریان آشفته و به صورت تقارن محوری و یک کانال با دیواره های موج دار با سیال نانو شامل مس و آب در رژیم جریان آرام می باشند. پارامتر های موثر شامل ضریب انتقال حرارت جابجایی، ضریب اصطکاک، افت فشار، تنش برشی، توزیع سرعت و دما و غیره مطالعه و پیش بینی مدل های دو فازی و تک فازی با یکدیگر مقایسه شده است. از نتایج بدست آمده مشاهده می شود که با افزایش کسر حجمی ذرات نانو ضریب انتقال حرارت در جریان آرام به شکل قابل توجهی افزایش پیدا می کند. در جریان آرام پیش بینی مدل های دو فازی نسبت به مدل تک فازی به مراتب به نتایج آزمایشگاهی نزدیک تر بوده است. مدل اویلرین نسبت به دو مدل دو فازی دیگر ضریب انتقال حرارت پایین تری را پیش بینی می کند، مخصوصاً در جریان آشفته که تخمین بسیار پایینی را نشان می دهد. برای سایر پارامترها مدل های دو فازی پیش بینی های تقریباً مشابهی را ارائه می دهند. ضریب اصطکاک پیش بینی شده توسط مدل های دو فازی مقدار کمتری را نسبت به مدل تک فازی نشان داده است. همچنین با مطالعه توزیع سرعت و دما در هر مسئله، مشخص شد که مدل های دو فازی و تک فازی در حوزه ی سرعت پیش بینی های تقریباً یکسانی دارند در حالی که تفاوت این مدل ها در حوزه ی دما قابل ملاحظه و نسبتاً زیاد است.

ساخت سدهای خاکریز (خاکی) به دلیل عدم وابستگی به بستر و شکل دره خاص و نیز تکنولوژی ساخت ساده تر در سالهای اخیر بیش از انواع دیگر سدها (سدهای بتنی) مورد توجه قرار گرفته است. در این راستا سدهای سنگریزه ای به جهت پایداری بیشتر بدنه و نیز در دسترس بودن مصالح سنگی به جای مصالح خاکی در بعضی سایتهای خاص به عنوان جایگزین مناسبی برای سدهای خاکی محسوب می شوند. پایداری شیب بالا دست و پایین دست با توجه به مصالح بکار رفته در بدنه سد بسیار حائز اهمیت می باشد بطوریکه با توجه به وضعیت موجود و شرایط حاکم بر منطقه گزینه سد انتخاب می گردد. در این تحقیق با استفاده از نرم افزار geostudio به بررسی میزان پایداری شیروانی سد سنگریزه ای با رویه بتنی واقع در شهر بیجار استان گیلان پرداخته خواهد شده است. نتایج حاکی از آن بوده است که علی الرغم افزودن سیمان به مصالح رودخانه ای فرازبند (خاک سیمان)در مقایسه با مصالح انفجاری سنگ کوهی که در بدنه سد به کار رفته ، ضریب پایداری در بدنه سد بالاتر از فرازبند می باشد.همچنین استفاده از رویه بتنی در بالادست سد سبب افزایش پایداری شیروانی بالادست گردیده است . با مقایسه روش های مختلف برآورد ضریب اطمبنان مشخص گردید که روش های مورگنسترن-پرایس و بیشاپ دارای بیشترین برآورد از ضریب اطمینان می باشند و روش های اوردیناری و جانبو مقادیر محافظه کارانه تری را ارائه می دهند. واژگان کلیدی: پایداری شیب، سدهای cfrd، شهر بیجار، نرم افزار geo-slope

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.