در این پژوهش به دنبال پاسخگویی به این سوال هستیم که چرا ایالات متحده آمریکا بعد از پایان جنگ سرد به طور مستقیم و غیرمستقیم (از طریق قراردادهای دوجانبه) به حضور نظامی خود در حوزه خلیج فارس ادامه داد. فرضیه¬¬ی مورد نظر این است که هژمونی آمریکا و مسئولیت این کشور در امنیت تأمین انرژی خود و متحدینش باعث شد آمریکا بعد از پایان جنگ سرد کماکان در منطقه خلیج فارس حضور نظامی داشته باشد. در این ¬راستا، طی چند گام تلاش آمریکا برای تنظیم بازار جهانی نفت به¬عنوان کارکرد هژمونیک آن تبیین می¬شود. نخست، از نظریه ثبات هژمونیک به عنوان مبنای نظری استفاده می شود و چارچوبی برای تبیین رفتار امریکا به عنوان هژمون جهانی ارائه می¬گردد. دوم، روند و کیفیت حضور نیروهای امریکا در منطقه خلیج فارس مورد بررسی قرار می¬گیرد. سرانجام، تأثیر حضور نظامی امریکا در خلیج فارس بر امنیت تأمین عرضه انرژی این منطقه مورد آزمون قرار می¬گیرد.