چکیده پژوهش حاضر به بررسی رابطه ی الگوهای ارتباطی خانواده، کمال گرایی و حمایت اجتماعی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر دوره ی متوسطه ی شهرستان بدره در سال تحصیلی 93/92 پرداخته است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. تعداد 162 نفر از دانش آموزان دختر از بین دانش آموزان دوره ی متوسطه شهرستان بدره در سال تحصیلی 93-92 از شش دبیرستان با روش تصادفی چندمرحله ای، به عنوان نمونه انتخاب و در این پژوهش شرکت نمودند. شرکت کنندگان پرسش نامه ی تجدید نظرشده ی الگوهای ارتباطی خانواده (rfcp)، پرسش نامه ی کمال گرایی در مدرسه، مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک شده (mspss) و پرسش نامه ی خودکارآمدی تحصیلی مک ایلروی و بانتینگ را تکمیل نمودند. در این پژوهش، از روش های آماری همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان و گام به گام استفاده گردید. نتایج ناشی از تجزیه و تحلیل همبستگی به روش پیرسون نشان داد که بین تمام متغیرهای پیش بین به غیر از خرده مقیاس حمایت اجتماعی ادراک شده سایر افراد مهم در زندگی با متغیر ملاک (خودکارآمدی تحصیلی) رابطه معناداری وجود دارد. هم چنین نتایج ناشی از تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای کمال گرایی مثبت، کمال گرایی منفی و الگوی ارتباطی خانواده (بعد گفت وشنود) به ترتیب بیشترین توان برای پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی را دارند. کلید واژه ها: الگوهای ارتباطی خانواده، حمایت اجتماعی، کمال گرایی، خودکارآمدی تحصیلی، دانش آموزان دختر دوره ی متوسطه