چکیده بیوستراتیگرافی و پالئواکولوژی سازندهای سروک و ایلام در فارس داخلی، در سه برش چینه شناسی چاه های س، چ و پ در یکی از میادین نفتی جنوب شرق شیراز، بررسی شده است. در برش چینه شناسی چاه س (s) که ضخامت سازندهای ایلام و سروک در آن 358 متر است، حفاری به طور کامل صورت گرفته و این واحد سنگی بر روی سازند کژدمی قرار گرفته است. در برش های چینه شناسی چاه های چ (ch) و پ (p)، به ترتیب با ضخامت های 187 و 5/212 متر، حفاری به دلایل گوناگون در میانه های سازند سروک متوقف شده و اطلاعاتی درباره مرز پایینی و لیتولوژی قسمت قاعده ای سازند سروک وجود ندارد. مرز زیرین سازند سروک با سازند کژدمی در میدان مطالعه شده، بر اساس داده های منطقه ای به صورت پیوسته و تدریجی است، اما مرز بالایی این سازند با سازند ایلام با ناپیوستگی فرسایشی قابل تشخیص است. مرز فوقانی سازند ایلام با سازند گورپی نیز با یک ناپیوستگی فرسایشی مشخص می شود. مطالعه فرامینیفرای 69 نمونه متعلق به سازندهای سروک و ایلام در برش چینه شناسی چاه س منجر به شناسایی 35 گونه (متعلق به 23 جنس)، 73 نمونه برداشت شده از برش چینه شناسی چاه چ منجر به شناسایی 45 گونه (متعلق به 38 جنس) و 42 نمونه از برش چینه شناسی چاه پ منجر به شناسایی 28 گونه (متعلق به 27 جنس)، از فرامینیفرای بنتونیک و پلانکتونیک شده است. در برش های چینه شناسی مطالعه شده به علت نبود فرم های شاخص، بیوزون های محلی ارائه شده است، لذا براساس مجموع فرامینیفرای شناسایی شده در برش های چینه شناسی چاه های س، چ و پ، بیوزون پیشنهادی برای این برش های چینه شناسی به ترتیب عبارتند از montcharmontia apenninica, nummoloculina regularis, nezzazzatinella picardi assemblage zone، macroglobigerinelloides bollii, minoxia lobata, macroglobigerinelloides ulteramicrus assemblage zone و nummoloculina heimi, moncharmontia compressa, cuneolina pavonia assemblage zone. با توجه به گسترش چینه شناسی فرم های مذکور، سن نهشته های سازند سروک در برش های چینه شناسی مطالعه شده سنومانین و سن نهشته های سازند ایلام سانتونین در نظر گرفته شده است. در مقاطع چینه شناسی مورد بررسی در فارس داخلی، فراوانی نسبی و تنوع فرامینیفر اندک است. فراوانی نسبی بیشتر فرم های بنتونیک و نسبت بسیار پایین فرامینیفرای پلانکتونیک به انواع بنتونیک (p/b ratio)، نشان دهنده کم عمق بودن محیط تشکیل نهشته های مورد مطالعه است. این نتیجه گیری با وجود فرم های سطح زی و درون زی و فراوانی نسبی آنها در مقاطع مورد بررسی تایید می گردد زیرا فرم های مذکور اغلب در محیط های کم عمق همراه یکدیگر دیده می شوند. فراوانی بسیار ناچیز جلبک های آهکی، آلوئولینا، اربیتولینا در رخساره های رسوبی بسیار کم عمق در برش های چینه شناسی مذکور نشان دهنده محیط کم عمق و آشفته می باشد.