چکیده هدف: هدف این پژوهش اندازه گیری سه متغیر رضایت زناشویی، راهبردهای مقابله ای و سبک زندگی در والدین کودکان کم توان ذهنی و مقایسه ی آن با والدین کودکان عادی بوده و علاوه بر آن مادران و پدران نیز مورد مقایسه قرار گرفتند. روش: طرح پژوهشی توصیفی و از نوع پس رویدادی می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش کلیه ی والدین دارای کودک زیر 14 سال شهرستان آذرشهر در سال 1390 می باشد. نمونه ی انتخابی شامل 50 مورد از والدین کودکان کم توان ذهنی (شامل 50 پدر و 50 مادر، در مجموع 100 نفر) و همین تعداد والدین کودکان عادی بوده، که گروه اول با توجه به ملاک های ورود و خروج و گروه دوم به روش هدفمند انتخاب گردیدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های ویژگی های دموگرافیک، رضایت زناشویی انریچ، مقیاس های اصلی آدلری برای موفقیت بین فردی و راهبردهای مقابله ای بیلینگز و موس جمع آوری گردید و با استفاده از آزمون های آماری تحلیل واریانس یک راهه، همبستگی گشتاوری پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه، توسط نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: بین دو گروه والدین، از لحاظ سه متغیر رضایت زناشویی، راهبردهای مقابله ای و سبک زندگی، به طورکلی تفاوت معناداری وجود داشته است (01/0p<). در گروه والدین کودکان کم توان ذهنی مادران از رضایت زناشویی پایین تر و راهبردهای مقابله ای ناکارآمدتری برخوردار بوده اند و راهبردهای مسأله مدار کم تری به کار می برند. سطح تحصیلات والدین (05/0p<) و میزان درآمد خانواده (01/0p<) به عنوان دو متغیر تأثیرگذار بر رضایت زناشویی زوجین در هر دو گروه به شمار آمد و روابط معناداری میان راهبردهای مقابله ای و سبک های زندگی والدین با رضایت زناشویی آن ها به دست آمد (01/0p<). نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان گر سطوح پایین تر رضایت زناشویی و ناکارآمدتر بودن راهبردهای مقابله ای و سبک های زندگی در والدین کودکان کم توان ذهنی بوده و علاوه بر آن، مولفه های راهبردهای مسأله مدار، سطح درآمد و علاقه ی اجتماعی به عنوان عوامل پیش بینی کننده ی رضایت زناشویی این والدین به شمار آمد.

امروزه ریاضیات به لحاظ اهمیت آن در صنعت،اقتصاد وهنرو.....ونقش آن دررشدوشکل گیری تفکر خلاق واندیشه پویا ومولد وتاثیر آن در انتخاب رشتهتحصیلی،جایگاه ویژه ای در نظام آموزشی کشور دارد. هدف پژوهش حاضر پیش بینی عملکردریاضی براساس اضطراب ریاضی ،اهمال کاری وطرحواره های ناساز گار اولیه دردانش آموزان سال اول نظری است.

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسه حافظه فعال و مهارت های حرکتی دانش آموزان مبتلا به اختلال بیش فعالی/کمبود توجه و عادی مقطع ابتدایی شهر ارومیه می باشد. مواد و روش کار: روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی و علی مقایسه ای بوده و جامعه آماری مورد مطالعه 100 نفر دانش آموز که (50 نفر مبتلا به اختلال بیش فعالی /کمبود توجه و 50 نفرعادی)است.که به روش غیر تصادفی در دسترس انتخاب شدند.ابزارهای مورد استفاده شامل آزمون استفورد بینه و آزمون مهارت حرکتی لینکلن اوزرتسکی بودند.جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری تحلیل واریانس چندراهه (مانوا ) استفاده شده است یافته ها: نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که بین حافظه فعال (کلامی و غیر کلامی)دانش آموزان مبتلا به اختلال بیش فعالی/کمبود توجه ودانش آموزان عادی تفاوت معناداری وجود دارد و همچنین بین مهارت های حرکتی(ظریف و درشت) دانش آموزان مبتلا به اختلال بیش فعالی/کمبود توجه و دانش آموزان عادی تفاوت معناداری وجود دارد.به طور کلی نتایج به دست آمده اینکه بین حافظه فعال دانش آموزان مبتلا به اختلال بیش فعالی/کمبودتوجه و عادی تفاوت معناداری وجود دارد(000.>p)..همچنین بین مهارت های حرکتی دانش آموزان مبتلا به اختلال بیش فعالی/کمبودتوجه و عادی تفاوت معناداری وجوددارد (000.>p).