امنیت انرژی دارای دو بعد اساسی است. یک بعد امنیت تقاضای انرژی و بعد دیگر امنیت عرضه ی انرژی می باشد. همواره تولیدکنندگان انرژی نگران امنیت تقاضای خود و مصرف کنندگان آن نگران امنیت عرضه ی خود هستند. از یک طرف ایران به عنوان یکی از تولیدکنندگان نفت خام وگاز طبیعی خواستار اطمینان از وجود تقاضا برای انرژی تولیدی خود می باشد که به دلیل مشکلات این کشور در عرصه ی جهانی مسیرهای دیگری جهت ترانزیت و صادرات انرژی به اروپا مطرح شده اند. از طرف دیگر اروپا به دنبال تامین انرژی مورد نیاز خود و اطمینان از ادامه ی روند بلندمدت توسعه است و یکی از بهترین گزینه های پیش رو جهت واردات انرژی، ایران است. بررسی عوامل موثر بر امنیت تقاضای انرژی ایران و به طور ویژه مسیرهای جایگزین انتقال انرژی هدف اصلی این مطالعه است. این بررسی با استفاده از ماتریس سوات انجام می شود و خروجی آن راهبردهایی است که این ماتریس با توجه به شرایط موجود ارائه می دهد. راهبردهایی نظیر افزایش روابط با اروپا و کمک به متنوع سازی منابع تامین انرژی آن، توسعه ی زیرساخت های پتروشیمی کشور، جذب سرمایه گذاری خارجی و اصلاح الگوی مصرف سوخت های فسیلی در داخل کشور از مهم ترین این راهبردها هستند.