چکیده: درمعماری سنتی ایران کاربرد و استفاده از منابع و انرژی های طبیعی یکی ازاصول سازمان دهی وساخت فضاها بوده است ، این امر در معماری قدیم مناطق گرم و خشک ایران-که وسیع ترین منطقه آب هوایی در ایران است- به وضوح دیده می شود. در این معماری بنا با توجه به طبیعت و محیط پیرامون خود شکل می گرفت و همساز با اقلیم خود، با بهره بردن از انرژی های طبیعی نظیر جریان باد ، آب ، نور خورشید، زمین گرمایی و با معماری خلاقانه و کاربردی ، جزئی گره خورده با محیط پیرامونش می گردید. صحبت از معماری بومی سابقه ی طولانی ندارد و در چند دهه ی اخیر پس از آشکار شدن آسیب ها و کاستی های معماری مدرن کانون توجه طراحان و دوست داران محیط زیست واقع شده است. این آگاهی که استفاده ی بی رویه از سوخت های فسیلی و هرگونه انرژی و منابع تجدید پذیر ضررهای جبران ناپذیری را در بر خواهد داشت،همچون زنگ هشداری برای جامعه ی معاصر ،تلقی گردیده است. در این میان با کمی ریز بینی میتوان شباهت های آشکار و نهان میان معماری پایدار و معماری سنتی ایران را درک کرده و از نقاط اشتراک آنها در طراحی بنا بهره جست. این پژوهش با مطالعه منابع و اسناد کتابخانه ای و پیرامون موضوع، از طریق روش توصیفی و تحلیلی به ارائه راهکارهایی بهینه و برگرفته از معماری سنتی ایران در اقلیم های گرم خشک می انجامد. بنای مورد نظر در این پروژه ساختمان تجارت در یزد می باشد، که دلایل این انتخاب صنعتی بودن شهر یزد و قرار گیری آن در جاده ترانزیت و تبدیل آن به بندر خشک در آینده نزدیک بوده است. بنایی با این کاربری در شهر بنایی شاخص و قابل تامل خواهد بود که میتواند با هدف "معرفی معماری خود به کاربران هرچه بیشتر" سازگار باشد.