توسعه فعالیت های صنعتی و افزایش مصرف سوخت های فسیلی از یک سو و تغییر کاربری اراضی از سوی دیگر باعث افزایش مقدار گازهای گلخانه ای خصوصا co2 در جو در دهه های اخیر شده است به نظر می رسد این افزایش به تدریج تغییراتی در اقلیم کره زمین به وجود آورده است. که کشور ما نیز از این تغییر مستثنی نبوده است. یکی از روش های آشکار سازی تغییر اقلیم بررسی تغییرات بارش و دما با استفاده از داده‎های خروجی مدل های چرخش عمومی (gcm) است. محدودیت اصلی استفاده از نتایج اقلیمی مدل های چرخش عمومی بزرگ مقیاس بودن آن ها است که معمولاً از روش های مختلفی برای ریز مقیاس کردن و یا تبدیل خروجی های (gcm) به متغیرهای سطحی در مقیاس منطقه ای استفاده می شود. در این پژوهش با بهره گیری از اطلاعات ریز مقیاس شده خروجی های مدل های hadcm3 و hadgem1 توسط الگوی lars wg تغییرات دما و بارش در دهه های آتی در استان مازندران مورد مطالعه مورد قرار گرفته است. برآورد پارامترهای هواشناسی استان نشان می دهد که در منطقه غرب و شرق استان، بارش در دوره 2044-2015 نسبت به دوره مشاهداتی به ترتیب 26 و 30 درصد کاهش خواهد یافت. میانگین دما در غرب و شرق استان به ترتیب 1/03 و 1/1 درجه افزایش خواهد یافت. میزان بارش های سنگین عمدتاً در شرق روند کاهشی و در بخشهایی از غرب استان روند افزایشی خواهد داشت. بنابراین با توجه به افزایش دما و افزایش بارش های سنگین احتمال رخداد سیل در استان افزایش می یابد همچنین از بارش ها به شکل برف کاسته شده و تعداد روزهای یخبندان سالانه در استان نسبت به دوره نرمال کاهشی است. همچنین طول دوره رویش در بخش هایی از شرق و غرب استان افزایش یافته است. افزایش دما و تغییرات طول دوره رویش و کاهش تغییرات دامنه شبانه روزی دما در 30 سال آینده از دیدگاه های مختلف از جمله مصرف انرژی، میزان آب مصرفی، افزایش میزان تبخیر و نیاز آبی گیاهان می تواند اثر گذار باشد.