قرن هفدهم را می توان آغاز تألیف کتاب کودک دانست. از میان انواع ادبی، ادبیات داستانی به دلیل جذابیتی که برای کودک دارد، دارای رسالتی آشکارتر است. از نویسندگان عربی در این زمینه، می توان به محمود شقیر اشاره کرد. اواز نویسندگان بزرگ عربی است که در سال 1941 در قدس متولد شد. با وجود اینکه شقیر از نویسندگان ادبیات مقاومت است، داستان های کوتاه فراوانی برای کودکان نوشته است که بیانگر توجه وی به این طبقه ی مهم اجتماعی است. با بررسی عناصر هنری در سه مجموعه داستان کودک شقیر، یعنی مجموعه های"الحاجز، مهنة الدیک و الملوک الصغار" و میزان تناسب این عناصر داستانی با کودک، تنها ویژگی های برجسته ی آنهابیان شده است و مهم ترین آنها به شرح ذیل میباشد: معرفه بودن عنوان داستان ها و حجم کوتاه داستان ها و هماهنگی آن دو با دوره ی کودکی، استفاده از مضامین اجتماعی برای آموزش کودک، بهره گیری از شخصیت های داستانی متناسب با گفت و گوهایشان؛زمکانی که با توجه به غلبه ی درون مایه های اجتماعی و تربیتی عموماً به شکل کلی آمده است. در زمینه ی ویژگی های سبکی شقیر در این سه مجموعه : استفاده از کلمات و ترکیبات ساده و فصیح و متناسب با فهم کودک، بیان ویژگی های پسندیده ی اخلاقی از طریق داستان، بهره گیری از نماد و تمثیل و عنصر خیال کودکانه، توجه به مدرنیته و مسائل روز در خلال داستان ها، قابل ذکر است.