پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطهی بین هوش هیجانی و استرس شغلی با فرسوگی شغلی انجام پذیرفت. جامعه آماری این پژوهش تمامی معلمان زن و مرد ابتدایی آموزش وپرورش ناحیه 3 شیراز میباشد که تعداد آنها برابر با 1070 نفر می باشد که از این تعداد 749 نفرزن و 321 نفر مرد می باشد. نمونه ی آماری مورد مطالعه با توجه به استخراج جدول نمونه گیری مورگان تعداد 300 نفر معلم ابتدایی که تعداد 210 نفر زن و 90 نفر مرد می باشد. که به شیوه، تصادفی طبقهای انتخاب شدند. جهت جمعآوری اطلاعات از سه پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی سیبریاشرینگ( 1996 )، پرسشنامه ی فرسودگی شغلی مسلش ( 1981 ) و پرسشنامه استرس شغلی استاینمتز ( 1977 ) استفاده گردید. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بوده که از روشهای آمار توصیفی(میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی(ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون) بهره گرفتهایم. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که: بین هوش هیجانی با فرسودگی شغلی رابطهی معنادارمنفی وبین استرس شغلی با فرسودگی شغلی رابطهی معنادارمثبت وجود دارد. بین ابعاد هوش هیجانی با فرسودگی شغلی رابطهی معناداری منفی وبین ابعاد استرس شغلی با فرسودگی شغلی رابطهی معنادار مثبت وجود دارد.استرس شغلی نسبت به هوش هیجانی پیشبینی کننده قویتری برای فرسودگی شغلی میباشد. متغیر ماهیت کار نسبت به دیگر متغیرهای استرس شغلی پیشبینیکننده قویتری برای فرسودگی شغلی میباشد. متغیر مهارتهای اجتماعی نسبت به دیگر متغیرهای هوشهیجانی پیشبینیکننده قویتری برای فرسودگی شغلی میباشد.