در معناشناسی حوزه ای با تحلیل نسبت های صرفی، نحوی، هم نشینی و جانشینی در مورد واژگان کانونی می توان میدان های معنایی وابسته به آن واژه کلیدی را بهدست آورد و به معنای موردنظر متکلم رسید. ازجمله واژگان کانونی قرآنی که حوزه معنایی وسیعی را در قرآن به خود اختصاص داده است، واژه وحیاست. با تحلیل معناشناختی وحی، اطلاعاتی فراتر از معنای لغوی و آنچه تاکنون مفسران به آن توجه کرده اند بهدست می آید. در این نگاه، ما وحی را فرآیندی فرا بشری و عمومی می یابیم که گیرنده این وحی، تنها انبیا نمی باشند همان طور که ارسال آن منحصر به خداوندنیستهرچند بخشی از تکلم خدا را با بشر شاملمی شود؛اما دراین بین، فرآیند وحی کتابی از همه پیچیده تر و مرموزتر است که شناخت عمق آن جز در سایه چنین تحلیلی امکان پذیر نیست. کلیدواژه ها: معناشناسی وحی، جانشین های وحی، هم نشین هایوحی، مقابل های وحی، فرآیند وحی، وحی گفتاری، وحی معنایی.