پیدایش و توسعه ی روزافزون فناوری اطلاعات، کیفیت و چگونگی آموزش و یادگیری را متحول ساخته و یادگیری الکترونیکی را به عنوان پارادایمی جدید در این حوزه مطرح نموده است. بهره گیری از مزایای یادگیری الکترونیکی در هر سازمان مستلزم شناخت مؤلفه ها و شاخص های اثرگذار بر آن می باشد. این پژوهش با هدف شناسایی ورتبه بندی مؤلفه ها و شاخص های اثرگذار بر یادگیری الکترونیکیِ مهارت های فنی و حرفه ای در سازمان آموزش فنی و حرفه ای استان سیستان و بلوچستان بارویکردتحلیل سلسله مراتبی صورت پذیرفته است. بدین منظور ابتدا براساس تحقیقات پیشین ، مؤلفه ها و شاخص های اثرگذار بر یادگیری الکترونیکی مهارت های فنی و حرفه ای پیشنهاد گردید. وپرسشنامه شماره 1 با هدف شناسایی مولفه ها و شاخص های اثرگذار بر یادگیری الکترونیکیِ مهارت های فنی و حرفه ای دراختیار گروه تصمیم که کارشناسان و مدیران سازمان و مربیان، کارآموزان در حوزه فناوری اطلاعات بودند قرارگرفت . داده های جمع آوری شده پرسشنامه ی¬ شماره 1 با استفاده ازنرم افزار آماری spss ودرتحلیل داده ها از آزمون آماری t استفاده گردید که پنج مؤلفه ی اصلی و38 شاخص نهایی گردید سپس براساس مولفه ها و شاخص های نهایی شده مرحله قبل پرسشنامه شماره 2 باهدف اولویت بندی مولفه ها و شاخص ها طراحی ودر اختیار مدیران جامعه مورد مطالعه قرارگرفت . داده های جمع آوری شده ازپرسشنامه شماره 2 با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی موردپردازش قرارگرفت. بنا به یافته های تحقیق، «عوامل حمایتی و مدیریتی» و «کیفیت خدمات برخط» در میان پنج مؤلفه ی اصلی، به ترتیب اولویت اول و آخررا کسب نمودند. و، «حمایت مدیران ارشد از یادگیری الکترونیکی» با وزن 0/93 به عنوان اثرگذارترین شاخص و«سیستم ارزیابی برخط» نیز با وزن نهایی 0/002به عنوان کم اثرترین شاخص بر یادگیری الکترونیکیِ مهارت های فنی و حرفه ای شناخته شد .

پژوهش حاضر با هدف تحلیل استراتژیک توسعه صنعت گردشگری در منطقه آزاد چابهار انجام پذیرفته است. نمونه آماری در پژوهش حاضر با استفاده از روش نمونه گیری قضاوتی و تعداد 60 نفر تعیین گردید.این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی و روش بررسی آن روش ترکیبی(پیمایشی- توصیفی و تحلیلی) است. با توجه به اطلاعات به دست آمده، وضعیت گردشگری در منطقه مورد بررسی قرار گرفته و سپس برای تجزیه و تحلیل یافته ها مدل swot مورد استفاده قرار گرفت.برای این منظور محیط داخلی (نقاط قوت و ضعف ) و محیط خارجی (فرصتها و تهدیدها) صنعت گردشگری منطقه آزاد چابهار مطالعه گردید و سپس برای تکمیل اطلاعات به دست آمده، به وسیله پرسش نامه،که ضریب پایایی آن 0.838 محاسبه گردید،از مردم و مسئولان مرتبط با گردشگری در منطقه آزاد چابهار نظر خواهی شد.با وزن دهی به عوامل داخلی و خارجی ، وزن نسبی و اولویت هر کدام از عوامل بدست آمد.به طور کلی تحلیل swot نشان می دهد که از نظر پاسخ دهندگان به پرسشنامه ، مولفه آب و هوای مطبوع در فصل سرد سال با رتبه1و وزن نسبی 0.964 به عنوان مهمترین نقطه قوت داخلی کمبود مکان های اقامتی و پذیرایی مناسب برای همه اقشار به عنوان مهمترین نقطه ضعف داخلی با رتبه2و وزن نسبی 0.920 ، اشتغال زایی و ایجاد درآمد ارزی برای کشور با رتبه1 و وزن نسبی0.914به عنوان مهمترین فرصت خارجی، ایجاد انگیزه در حوزه های گردشگری رقیب و در نتیجه افزایش تمایل گردشگران به مسافرت به آن مناطق با رتبه 3 و وزن نسبی 0.874 به عنوان مهمترین تهدید خارجی شمرده اند . در نهایت ماتریس راهبردها و استراتژیهای مناسب جهت توسعه صنعت گردشگری منطقه آزاد چابهار تکمیل گردید و پیشنهاداتی نیز به پژوهشگران آتی و سازمان منطقه آزاد چابهار ارائه شد .

هدف پژوهش حاضر، بررسی و ارِائه راهکارهای ارتقاء بهره وری نیروی انسانی در شهرک های صنعتی استان کهگیلویه و بویر احمد میباشد. در تحقیق حاضر پس از مطالعه ادبیات موضوع و همچنین مذاکره با اساتید راهنما و مشاور و متخصصان و کارشناسان شرکت، مدل تحلیلی تحقیق مشخص و با استفاده از آن عوامل اصلی و متغیرهای موثر بر ارتقاء بهره وری نیروی انسانی در ابعاد عوامل مدیریتی – ساختاری، فیزیکی – محیطی، اجتماعی- روانی، فردی ، فرهنگی و اقتصادی مورد بررسی قرارگرفت. جامعه آماری این تحقیق را دوگروه مدیران و کارکنان معمولی شرکت شهرک های صنعتی استان کهگیلویه و بویراحمد تشکیل می دهند و ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه استانداردahp می باشد. از روش نمونه گیری تصادفی قضاوتی برای انتخاب نمونه آماری استفاده شده است که34 نفر از مدیران و 66 نفر از کارکنان معمولی انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارهای excel و expetr choice استفاده شده است و نتایج تحقیق نشان می دهد که اولویت بندی عوامل موثر بر ارتقاء بهره وری نیروی انسانی از نظر مدیران شرکت، عامل مدیریتی-ساختاری با 291.93درصد امتیاز در بالاترین اولویت و عامل اجتماعی-روانی 110.91درصد امتیاز در پایین ترین اولویت قرار گرفته است و همچنین در اولویت بندی عوامل موثر بر ارتقاء بهره وری نیروی انسانی از نظر کارکنان معمولی، عامل اقتصادی-پاداش با 221.10درصد امتیاز در اولویت اول و عامل فیزیکی-محیطی با کسب 160.75 درصد امتیاز در اولویت آخر قرار گرفته اند. در نهایت با توجه به نتایج تحقیق پیشنهادات محقق ارائه شده است.