این مطالعه با هدف بررسی تعیین اثر مصرف عصاره هسته انگور بر کوفتگی ﺗﺄﺧﻴﺮی ناشی از فعالیت اکسنتریک در دانشجویان دختر غیر فعال انجام پذیرفت. برای این منظور 20 دانشجوی دختر غیرورزشکار و سالم (سن: 6/1± 18/20 سال، قد: 7/6±64/159 سانتی متر، وزن: 16/10±10/62 کیلوگرم) تصادفی به دو گروه 10 نفره مکمل عصاره هسته انگور و گروه دارونما تقسیم شدند. پروتکل ایجاد کوفتگی عضلانی مورد نظر شامل 45 تکرار از حرکت برونگرای بازوی برتر بود. هفت روز قبل از مصرف مکمل و نیز قبل از انجام پروتکل، بلافاصله، 24 و 48 ساعت بعد از انجام پروتکل ایجاد کوفتگی، دامنه حرکتی مفصل آرنج، قدرت ایزوتونیک ، مقیاس بصری درد آنالوگ 0 تا 10، تورم بازو ، فشار خون سیستولی و دیاستولی، ضربان قلب، سطوح پلاسمایی آنزیم کراتین کیناز (cpk)، لاکتات دهیدروژناز (ldh) و نیز آزمون های هماتولوژیک اندازه گیری شد. یافته های تحقیق با استفاده از آزمون آماری تی مستقل و آزمون تحلیل واریانس یک عاملی با اندازه¬گیری های مکرر صورت پذیرفت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد مصرف روزانه 1200 میلی گرم عصاره هسته انگور سیاه در حالت پایه بر هیچ یک از شاخص های مورد بررسی تأثیر معنی داری نمی گذارد. نتایج آزمون تی مستقل برای مقایسه نتایج دو گروه در هر مرحله زمانی، حاکی از آن است که بین دو گروه مکمل عصاره هسته انگور و دارونما از نظر تغییرات دامنه ی حرکتی آرنج، بلافاصله بعد معنی دار ولی 24 و 48 ساعت بعد غیر معنی دار مشاهده شد. سطح درک درد عضلانی با استفاده ازمقیاسvas ، بلافاصله بعد غیر معنیدار ولی 24 و 48 ساعت بعد معنیدار مشاهده گردید. سطح پلاکت ها بلافاصله، 24 و 48 ساعت بعد از فعالیت اکسنتریک، اختلاف معنی¬داری را نشان داد. تغییرات گلبول های سفید(wbc) در فواصل زمانی بلافاصله و 24 ساعت بعد معنی دار ولی 48 ساعت بعد از فعالیت اکسنتریک، اختلاف معنی¬داری مشاهده نگردید. با توجه به نتایج حاصله می توان گفت عصاره هسته انگور بر برخی فاکتورهای کوفتگی عضلانی تأخیری مؤثربوده و با توجه به این که مطالعه ی حاضر اولین بررسی تأثیر مکمل عصاره هسته ی انگور بر کوفتگی عضلانی تأخیری می باشد، نیاز به بررسی بیشتر در این زمینه وجود دارد.