نام پژوهشگر: علیرضا عبدلی
علیرضا عبدلی مرتضی ممیز
هنر تصویرسازی که بعنوان یکی از شاخه های هنرهای تجسمی است در قرن اخیر یک بخش مستقل از این حوزه هنری را به خود اختصاص داده است . ولی پیش از این هنر تصویرسازی در مجموعیت هنرهای تجسمی در دل نقاشی آمیزه ای یک پارچه بود. لذا بلحاظ توان روایتگری وانتقال مفاهیم فرهنگی - اجتماعی - سیاسی و آموزشی در قرن حاضر به آن اهمیت ویژه ای داده اند، و اکنون تاریخچه هنر تصویرسازی بعنوان یکی از دروس پایهء رشته گرافیک تدریس میشود. اما تا به امروز تاریخچه ای مدون و مستقل تحت این عنوان در دسترس دانشجویان وهنرآموزان ایرانی قرار نداشته است . این رساله بلحاظ اهمیت موضوع بویژه با تاکید بر جنبه های تحلیلی آن کوشیده است تا درجهت تبیین جایگاه هنر تصویرسازی در گذر زمان رهنمودی روشن را ارائه نماید. بویژه در خصوص شاخص های هنرنگارگری ایرانی و جایگاه رفیع آن در مواجه با هنر تصویرسازی دیگر ممالک بصورت تجزیه تحلیل متدیک ارزشهای والای این شاخه از هنر را تاکید می نماید. در این رساله مباحث ذیل بصورت مقاله های جداگانه ای ارائه گردیده است . 1 - تصویرسازی چیست -2 هنرتصویرسازی قبل از تاریخ -3 هنر تصویرسازی درتمدن بین النهرین -4 هنر تصویرسازی در تمدن ایران باستان -5 هنر تصویرسازی در تمدن در مصر باستان -5 هنر تصویرسازی در تمدن یونان و رم باستان -7 هنر تصویرسازی در مسیحیت -8 هنرتصویرسازی در اسلام و ایران