از آنجایی که محیط های انتقال در سیستم های مخابراتی هیچگاه ایده ال نیستند و هر محیط انتقال مخابراتی عمدتا دارای پهنای باند محدودی است در نتیجه بدلیل این محدود بودن پهنای باند کانالهای مخابراتی تداخل بین سمبل ها (isi) بوجود می آید. بدین ترتیب که به دلیل محدودیت پهنای باند شکل موج سیگنال ارسالی تغییر می کند و در صورتیکه سرعت ارسال اطلاعات نسبت به پهنای باند بالا باشد، تداخل بین شکل موج ها پدید می آید. این تداخل باعث می شود تا در صورت عدم استفاده از متعادل ساز درگیرنده احتمال بوجود آمدن خطا در تشخیص سمبل های فرستاده شده توسط فرستنده زیاد باشد. هدف از این پروژه پیشنهاد روشهایی برای کاهش این خطاهاست : در این پروژه سعی کرده ایم تا کانالهایی به دلیل پیچیدگی مشخصات کانال توسط فیلترهای خطی قابل متعادل سازی نیستند را توسط انواع دیگری از متعادل سازها اصلاح کنیم. برای این منظور ابتدا از یک شبکهء انتشار معکوس با پارامترهای یادگیری و جنبش ناگهانی ثابت استفاده کرده ایم و ملاحظه شده است که سرعت همگرایی نسبتا کند است . برای رفع این مشکل از یک کنترل کنندهء فازی برای افزایش سرعت همگرایی استفاده کرده ایم و با این تمهیدات سرعت را 10 تا 15 بار افزایش داده ایم. شبکهء انتشار معکوس بعلاوهء فازی پیشنهاد شده را بر روی انواع کانالهای غیرمینیمم فاز. غیرخطی، با نویز غیرگاوسی، متغیر با زمان و مینیمم فاز آزمایش کرده ایم. نویز غیرگاوسی استفاده شده از نوع نویز لاپلاس می باشد که نویزی از نوع ضربه ای است و مدل کانال غیرخطی مورد استفاده عبارت از اضافه کردن هارمونیکهای مرتبهء بالاتر به کانال خطی است . همچنین بعد از پیاده سازی کامپیوتری شبکهء rbf با روش یادگیری کمترین مربعات متعامد، بدست آمده از شبکهء انتشار معکوس بعلاوهء فازی را با شبکهء rbf مقایسه کرده ایم و نشان داده ایم که سرعت شبکهء پیشنهاد شده بالاتد از rbf است . این بدان معنی است که بار محاسباتی شبکهء انتشار معکوس بعلاوهء فازی از نظر تعداد flpos پایین تر از شبکهء rbf است . همچنین تعمیم شبکه انتشار معکوس بعلاوه فازی به سیگنالدهی مختلط پیشنهاد شده است و مقایسه ای بین استفاده از دو شبکهء انتشار معکوس حقیقی برای قسمت حقیقی و موهومی سیگنال و استفاده از یک شبکهء انتشار معکوس مختلط انجام شده است . از آنجائیکه موجکها می توانند بعنوان تقریب زنندهء جهانی توابع بکار بروند از شبکهء موجک برای متعادل سازی کانالهای مخابراتی استفاده کرده ایم. همچنین با استفاده از مفاهیم تئوری و معیارهای مختلف برای اندازه گیری میزان موفقیت متعادل سازی خطی. روشی برای تصمیم گیری در استفاده یا عدم استفاده از متعادل سازهای خطی بدست آورده ایم.