مقدمه: سوء مصرف مواد مخدر یک فاجعه برای افراد مصرف کننده ،خانواده وجامعه می باشد.روند روبه افزایش وابستگی به مواد مخدربه یک مساله مهم بهداشت عمومی تبدیل شده و موجب نگرانی سیاست گزاران شده است .درمان نگهدارنده با متادون ازرایج ترین روش های دارویی به کارگرفته شده برای این بیماران می باشد.اخیرأ درمان نگهدارنده با تنتور اپیوم نیز در کشور ما طبق پروتکل وزارت بهداشت در دسترس می باشد.این شیوه درمان به طور آزمایشی در ایران ارائه شده است تا در مطالعات تکمیلی به عنوان روشی موفق به دنیا عرضه شود.با توجه به جدید بودن این شیوه درمان و نبود مطالعات کافی در این زمینه ،مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه ای کیفیت زندگی در بیماران تحت درمان نگهدارنده با متادون در مقایسه با بیماران تحت درمان نگهدارنده با تنتور اپیوم طراحی شده است . مواد و روش ها: در یک مطالعه شبه تجربی تعداد 72نفر از افراد وابسته به مواد مخدر تحت درمان با متادون و30 نفر از بیماران تحت درمان با تنتور اپیوم در کلینیک های درمان اعتیاد شهریزد مورد مطالعه قرار گرفتند . با استفاده از پرسشنامهsf-36افراد قبل از درمان و یک ماه وسه ماه بعد از درمان ارزیابی و مقایسه شدند . همچنین از برخی از اطلاعات موجود درپرونده درمانی آنان نیز استفاده شده است. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از برنامه t-test در محیط نرم افزاری spss ver 17 آنالیز شدند. یافته ها: یافته های این تحقیق با توجه به محورهای هشت گانه وضعیت سلامت و کیفیت زندگی نشان دادکه میانگین نمره افراد تحت درمان با متادون در مولفه عملکرد اجتماعی و درد بعدازیک ماه بالاترازافراد تحت درمان با تنتوراپیوم بود.همچنین میانگین نمره افراد گروه متادون درمولفه های ایفای نقش جسمانی ،نشاط و سرزندگی و سلامت عمومیبعدازسه ماه درمان بالاترازگروه تنتوراپیوم بوده است.ولی درگروه تنتوراپیوم نمره مولفه سلامت عاطفی بعداز سه ماه درمان بالاترازگروه متادون بوده است. نتیجه گیری :درمان باتنتوراپیوم اگرچه بعضی مولفه های کیفیت زندگی را بهبود بخشیده است ولی این بهبودنسبت به درمان با متادون بیشتر نبوده است.همچنین میزان تحصیلات و وضعیت تاهل افراد در هیچ یک از گروه هاارتباط معناداری با بهبود کیفیت زندگی نداشته است. واژگان کلیدی: متادون،تنتوراپیوم،اعتیاد،کیفیت زندگی

مقدمه: در تعریف شخصیت آمده است ویژگی های نسبتاً پایدار فرد که در نحوه رفتاری وی در شرایط مختلف تظاهر می کند طبق نظریه کلونینجر شخصیت از دو بعد سرشت و منش تشکیل شده است که عوامل مختلفی باعث تغییر در ویژگی های منش و تعدیل ویژگی های سرشت می شود.صفات شخصیتی به عنوان عاملی که تا حد بسیار زیادی سلامت روانی و جسمی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد از اهمیت فراوان برخوردار است. بیماری فشار خون اولیه ، اختلالی روانی- فیزیولوژیک است که علاوه بر عوامل زیستی و خطر ساز جسمی به عنوان فرایند فیزیوپاتولوژیک، عوامل روانشناختی مانند وقایع تنش زا، ویژگی های شخصیتی و تدابیر مقابله ای در بروز و تشدید آن نقش بسزایی دارد. هدف از این مطالعه بررسی صفات شخصیتی در بیماران دارای فشار خون بالا و افراد دارای فشار خون نرمال و مقایسه نتایج بدست آمده، در افراد مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر بندرعباس می باشد. مواد و روش ها : این مطالعه از نوع مشاهده ای-تحلیلی و از نوع مورد-شاهدی می باشد که بر روی 77 مورد از افراد مبتلا به فشار خون بالا در سال 93 در مراکز درمانی شهر بندرعباس انجام شد. اطلاعات با استفاده از یک پرسشنامه استاندارد سرشت و منش 125 جمع آوری شد و سپس اطلاعات در محیط نرم افزاری 17 spss مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتایج: در مقایسه ابعاد مختلف سرشت و منش اجتناب از آسیب(001/0 = p-value) و پشتکار(000/0 = p-value) در افراد مبتلا به فشار خون بالا بارزتر و تنوع طلبی(000/0 = p-value) , وابستگی به پاداش (001/0 = p-value) و خود اعتلا بخشی (000/0 = p-value) در افراد سالم بارزتر بود .در این مطالعه تفاوت ابعاد شخصیتی بین دو گروه سالم و مبتلا به فشار خون بالا با توجه به جنس تفاوت معنا داری در دو گروه زنان و مردان نیز مشاهده شد. نتیجه گیری :طبق این مطالعه بین فاکتورهای سرشت ومنش وبیماری پرفشاری خون رابطه معنادار وجود دارد، بطوریکه شخصیت افراد می تواند آن ها را مستعد بیماری پرفشاری خون کند.

مقدمه: سوء مصرف مواد از مهمترین مشکلات عصر حاضر است که به دنبال آن آثار روانی افسردگی و اضطراب اثر سوء آن را چند برابر می کند. متادون دارویی جهت ترک اعتیاد بوده و از انجایی که اختلالات روان پزشکی همزمان ،در بیماران زیر درمان نگهدارنده با متادون افزون بر تحمیل هزینه زیاد بر سیستم بهداشتی – درمانی منجر به پیش آگهی و پیامد درمانی بدتر می شود،تشخیص و درمان بی درنگ اختلالات همراه در بیماران مذکور، منجر به افزایش بهبود، باقی ماندن طولانی تر بر درمان و نیز بهبود کیفیت کلی زندگی آن ها می شود هدف از این مطالعه بررسی اثر درمان نگهدارنده متادون بر اضطراب و افسردگی می باشد. مواد و روش کار: این مطالعه یک مطالعه توصیفی تحلیلی بوده که در آن 120 فرد تحت درمان نگهدارنده متادون با دامنه سنی 41-19 سال که در طی پیگیری شش ماهه به برخی از کلینیک های ترک اعتیاد شهر یزد مراجعه کردند ،وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل دو پرسشنامه افسردگی و اضطراب beakبود که به افراد معتاد یکی در هنگام مراجعه جهت ترک و دیگری در پیگیری شش ماهه داده و تکمیل شد.مطالعه ما از نوع before and after بود. داده های تحقیق توسط نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین سنی بیماران مورد مطالعه 30/5±98/29 بود. میانگین طول مدت مصرف 58/4 ± 95/4 سال با دامنه تغییرات از 9 ماه تا 20 سال بود.8نفر معادل 7/6 در صد به تریاک ،102 نفر معادل 85 درصد به هرویین و 10 نفر معادل 3/8 درصد به شیره اعتیاد داشتند.ارتباط میان سن و بروز افسردگی و اضطراب معنی دار بود )000/0 =p-value) و نیز نمره افسردگی و اضطراب قبل از درمان با بعد از درمان بر اساس طول مدت ابتلا تفاوت معنی داری داشته است (000/0 =p-value) این ارتباط در زمینه نوع ماده مصرفی نیز معنی دار بود. نتیجه گیری: با توجه به تحقیق انجام شده می توان نتیجه گرفت که در گروه معتادین مراجعه کننده به کلینیک های ترک اعتیاد استان یزد، بروز و میزان افسردگی و اضطراب به سن، نوع ماده مصرفی و طول مصرف بستگی دارد. واستفاده از درمان های جایگزینی مانند متادون می تواند در کاهش شیوع و شدت افسردگی و اضطراب موثر باشد. کلیدواژه: افسردگی، اضطراب، اعتیاد، متادون