پژوهش حاضر با هدف ارزشیابی برنامه درسی آموزش و پرورش پیش دبستانی و دبستانی در دانشگاه های علامه طباطبایی و خوارزمی تهران سال تحصیلی 92-93 صورت گرفته است. روش پژوهش توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل دو گروه است:گروه اول دانشجویان رشته آموزش و پرورش پیش دبستانی و دبستانی در دانشگاه های خوارزمی و علامه می باشد و گروه دوم اساتید و متخصصان رشته در دانشگاه های خوارزمی و علامه در سال تحصیلی 93-92 می باشند. حجم نمونه برابر 160 نفر دانشجو و 10 نفر استاد می باشد که برای انتخاب نمونه مورد نظر از روش نمونه گیری « تصادفی ساده » استفاده شده است. ابزار پژوهش حاضر پرسشنامه محقق ساخته با مقیاس پنج گزینه ای لیکرت برای دانشجویان و متخصصان است. روش تجزیه این پژوهش شامل آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل آزمون تی مستقل و آزمون خی دو بود. نتایج حاصل پژوهش حاکی است که: از نظر اساتید سطح معناداری بدست آمده مربوط به ارزیابی برنامه درسی رشته آموزش و پرورش پیش دبستانی و دبستانی در متغیر های اهداف، محتوا و منابع بیشتر از سطح معناداری 05/ 0می باشد پس این بدان معناست که در این متغیرها بین میانگین ارزیابی برنامه درسی رشته آموزش و پرورش پیش دبستانی و دبستانی اساتید دانشگاه های علامه و خوارزمی تفاوت معنادار وجود ندارد و مورد رضایت قرار گرفته ولی در متغیرهای تدریس و ارزشیابی که پایین تر از 05/0 می باشند، در این دو متغیر تفاوت معنادار وجود دارد که ناراضی می باشند. از نظر دانشجویان نیز سطح معناداری بدست آمده مربوط به ارزیابی برنامه درسی رشته آموزش و پرورش پیش دبستانی و دبستانی بیشتر از سطح معناداری 05/0 می باشد، پس این بدان معناست که بین میانگین ارزیابی برنامه درسی رشته آموزش و پرورش پیش دبستانی و دبستانی دانشجویان دانشگاه های علامه و خوارزمی تفاوت معنادار وجود ندارد، رضایت دارند. می توان نتیجه گرفت که دانشجویان نسبت به اساتید از برنامه رشته آموزش و پرورش پیش دبستانی و دبستانی رضایت نسبتا بهتری داشتند که اساتید از شیوه تدریس و ارزشیابی ناراضی بودند. بر اساس نتایج پژوهش می توان به متخصصان برنامه درسی رشته آموزش و پرورش پیش دبستانی و دبستانی توصیه کرد که به کاربردی بودن برنامه و توجه به علاقه دانشجویان بر بهبود برنامه بیافزایند.