هدف اساسی تحقیق حاضر، ارزیابی مقایسه ای پایداری اقلام تعهدی با پایداری جریانات نقدی و بررسی واکنش سرمایه گذاران به آن در شرکتهای پذیرفته شده در بازار اوراق بهادار تهران می باشد. تعداد نمونه تحقیق 120 شرکت می باشد که داده های آن برای سال های 1385 تا 1390، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. یافته های حاصل از آزمون فرضیات نشان می دهد که ضریب پایداری اقلام تعهدی سود حسابداری جاری از ضریب پایداری جریان نقدی، کمتر است. در عین حال، مطابق با نتایج، ضریب پایداری اقلام تعهدی سود عملیاتی جاری نیز، از ضریب پایداری جریان نقدی، کمتر است. به بیان دیگر، جریان نقدی در گزارشات مالی شرکتهای نمونه آماری، پایدارتر بوده است. این یافته نشان دهنده این است که اقلام تعهدی در گزارشات مالی شرکتها، پایدار نبوده و احتمالا متاثر از راهبردهای گزارشگری مدیران باشد. علاوه بر این، نتایج حاصله نشان می دهد که بین ضریب پایداری اقلام تعهدی مالی با ضریب پایداری جریان نقدی، تفاوت وجود دارد. بدین ترتیب، می توان چنین استنباط نمود که جریان نقدی، بدلیل ماهیت واقعی بودن این جریانات، به طور بالقوه دارای پایداری است.

معمولا تصور بر این است که مهمترین عدد صورت های مالی تهیه شده برای سهامداران و سرمایه گذاران ، سود خالصی است که به صاحبان سهام عادی تعلق میگیرد. از این رو از دیدگاه رفتاری، گزارشاتی مورد درخواست است که بتوان در آنها به راحتی سود خالص متعلق به سهامداران عادی را محاسبه کرد. دارندگان سهام عادی و خریدارن بالقوه سهام عادی همواره به تعدیل در سود پیش بینی شده توجه زیادی دارند و اگاهی از سود خالص و سیاست های مالی شرکت می¬تواند منشاء اطلاعاتی مفیدی برای آنان باشد. از سوی دیگر تعدیل در سود پیش بینی شده هر سهم ، اثرآن بر هزینه حقوق صاحبان سهام عادی نیز مهم و ضروری خواهد بود، بنابراین هدف این تحقیق بررسی اثر تعدیل در سود پیش بینی شده بر هزینه حقوق صاحبان سهام عادی می باشد. در این راستا، به منظور اندازه¬گیری هزینه حقوق صاحبان سهام عادی از مدل رشد گوردن استفاده شده است. داده-های مورد استفاده از 96 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی سال های 1386 الی 1391 استخراج گردیده است. برای تجزیه و تحلیل داده¬ها و آزمون فرضیه¬ها از الگوی رگرسیون خطی تک متغیره و چند متغیره استفاده شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان دادند که بین تعدیل در سود پیش بینی شده و هزینه حقوق صاحبان سهام ارتباط معناداری وجود ندارد. علاوه بر این، یافته ها حاکی از آن بود که بین اندازه شرکت و هزینه حقوق صاحبان سهام عادی ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد. از سوی دیگر نتایج گویای آن بود که بین اهرم مالی و نسبت ارزش دفتری به بازار با هزینه حقوق صاحبان سهام عادی ارتباط منفی و معناداری وجود دارد.