اگر چه ترجمه به عنوان یک کنش ارتباطی در سراسر جهان شناخته شده است ولی به عنوان یک اصطلاح تخصصی در حوزه مطالعات ترجمه مفهوم چندان واضحی ندارد بدین معنی که حد و مرز آن مشخص نیست و گهگاه به صورت مترادف با دیگر مفاهیم پرکاربرد در این حوزه به کار می رود. از آنجایی که هر اصطلاح از طریق تعریف مشخصی به مفهومی خاص اشاره دارد، بنابراین هر اصطلاح باید مبیّن یک مفهوم مجزا باشد. در این تحقیق سعی شده تا با تأکید بر لزوم داشتن تعریفی معین نسبت به موضوع مورد بحث و تحقیق در رشته مطالعات ترجمه و همچنین بررسی مشکلات موجود در تعاریف ارائه شده در این حوزه ، اصولی در راستای بازشناسی ترجمه از دیگر مفاهیم متداخل پیشنهاد گردد. سه اصل ارائه شده به ترتیب غیر قابل تغییر بودن جایگاه نویسنده، بازنمایی متن مبدأ و توسعه متن بر پای? واحد جمله می باشند. در نهایت نتیجه گیری می شود که مترجمان به طور آگاهانه یا ناخودآگاه تعریفی منحصر به فرد راجع به ترجمه در ذهن دارند که بر رفتار و تصمیمات آنها در طی فرایند ترجمه تأثیرگذار است ولی از آنجایی که مترجم در ارائه ترجمه از عوامل خارجی نظیر حامی مالی، ناشر و مشتری تأثیر می پذیرد، در تقابل میان تعاریف شخصی متعدد، محصول ترجمه متفاوت از مفهوم ذهنی مترجم خواهد بود.