امروزه شرکتها با توجه به سیر تحولات پر شتاب جهانی برای حفظ مزیت رقابتی خود میبایست به طور مستمر محصولات جدیدی را به بازار ارائه دهند یا محصولات فعلی خود را توسعه دهند. به دلیل آن که عوامل زیادی بر موفقیت طراحی، تولید و معرفی یک کالای جدید تاثیرگذار است؛ این پروژهها دارای عدم قطعیتهای بیشتری میباشند. لذا مدیریت ریسک در این امر از اهمیت بسیاری برخوردار بوده و سهم بزرگی در موفقیت پروژه های محصول جدید دارا می باشد.این تحقیق سعی دارد تا با شناسایی یک ساختار شکت مناسب از ریسک ها مهمترین ریسک های پروژه های توسعه محصول جدید را شناسایی نماید.و در نهایت مشخص نماید که کدامیک از ریسکها با منشاء درون سازمانی و ریسک ها با منشاء بیرونی بیشتر می توانند موجب ناکامی در پروژههای محصول جدید صنعت خودرو گردند. جهت پاسخدهی به این سوالات در قالب یک مورد کاوی، به کمک مدل دروازه-مرحله کوپر ساختار شکست اولیه ریسکها طراحی شده است. پس از تعریف پارامترهای ارزیابی ریسک، اثر ریسکها بر روی مشخصات ارزیابی ریسک از دیدگاه خبرگان بیان شده است. در انتهای این گام به کمک مدل فازی تاپسیس ارزیابی جامعی از ریسکها صورت پذیرفته است. در فصل چهارم ساختار شکست مناسب ریسک ها ارائه و در فصل پنج مهمترین ریسک ها مشخص گردیدند. در نهایت با اجرای آزمون علامت مشخص گردید که ریسک های برون سازمانی اهمیت بیشتری نسبت به ریسک های درون سازمانی دارا می باشند.