کشاورزی فعالیتی پر ریسک است. منابع ریسک آن همواره در حال تغییر بوده و مستلزم راهبردهای مدیریتی جدیدی است. هدف این تحقیق، بررسی مقایسه ای نگرش، ادراک منابع و راهبردهای مدیریت ریسک مرغداران، پرواربندان گوسفند و گاوداران شهرستان اراک استان مرکزی بوده است. این تحقیق به روش پیمایشی انجام شد. نمونه ای متشکل از 70 نفر مرغدار، 70 نفر پرواربند و 50 نفر گاودار انتخاب و اطلاعات لازم با استفاده از پرسشنامه گردآوری گردید. روایی ابزار تحقیق به کمک متخصصین به دست آمد و برای سنجش پایایی آن یک مطالعه راهنما با کمک 30 نفر دامدار انجام شد و مقدار آلفا به ترتیب 872/0، 727/0 و 704/0 در مرغداری، 867/0، 707/0 و 710/0 در پرواربندی و 844/0، 751/0 و 735/0 در گاوداری برای نگرش، ادراک منابع و راهبردهای ریسک بدست آمد. نتایج نشان داد که اکثر مرغداران نسبتاً ریسک پذیر و اکثر پرواربندان و گاوداران ریسک گریز بودند. مهم ترین منابع ریسک آنان به ترتیب هزینه تهیه نهاده ها، کاهش ارزش ریال نسبت به دلار، حذف یارانه های بخش کشاورزی، بیماری های دامی، اوضاع اقتصادی در کشور، قطع کمک های بلاعوض دولت به دامداران و کمبود آب و بارندگی بود. در نتیجه تحلیل عاملی هفت عامل ریسک های انسانی، بازاریابی و هزینه ها، قوانین و مقررات و بیماری های دامی، کمبود منابع آب، منابع مالی و اعتبارات، تغییر در عملکرد وآب و هوا، کاهش ارزش ریال نسبت به دلار و اقتصاد کلان برای مرغداری، هفت عامل انسانی، تولید، قوانین و مقررات و بازاریابی، اوضاع اقتصادی کشور، تغییر در عملکرد وبیماری، منایع و اعتبارات و کاهش ارزش ریال نسبت به دلار برای پرواربندی و هشت عامل انسانی، منابع آبیاری، کمکهای دولت واعتبارات، تولید و بازاریابی، تغییر در عملکرد و هزینه نهاده ها، تولید و بازاریابی 2، اوضاع اقتصاد کلان و شیوه های تولید برای گاوداری استخراج گردید. استراتژی های بیمه محصولات کشاورزی، استفاده از تکنولوژی های گرانتر و کم مصرف، تولید با حداقل هزینه ممکن، صرفه جوی در مصرف انرژی، پیش خرید نهاده ها و کاهش و بازپرداخت بدهی ها برای آینده مهم ترین راهبردهای مدیریت ریسک دامداران بودند. در نتیجه تحلیل عاملی، هفت عامل مدیریت ریسک به اسامی تغییر فناوری، ترویج، بیمه، کاهش ریسک های تولید، استفاده بهینه از منابع، مدیریت هزینه ها و کیفیت در نهاده ها استخراج گردید.