سرطان سینه جزء شایع ترین سرطان ها در خانم های ایرانی محسوب می شود به طوری که از هر چهار مورد سرطان تشخیص داده شده یک مورد آن سرطان پستان است. از درمان های حاضر میتوان به داروی اپی روبیسین اشاره کرد که دارای اثربخشی مناسب بوده و شانس بهبود بیماران را تا حد زیادی بالا می برد. تضعیف مغز استخوان، التهاب مخاط دهان و التهاب ریوی از عوارض این دارو به شمار می رود. اخیرا ثابت شده است با استفاده از نانو حامل های دارویی میتوان علاوه بر کاهش عوارض جانبی و افزایش کارایی درمان سبب کاهش دز مصرفی و هزینه های درمانی بیمار شد. نیوزوم یکی از این نانو حامل های دارویی می باشد. این نانو حامل ، وزیکولی متشکل از سورفکتانت غیریونی است که دارو را درون خود محبوس کرده و به تدریج آزاد می کند. در این مطالعه اپی روبیسین هیدروکلراید نیوزومه با روش تزریق اتر تهیه گردید و مورد ارزیابی قرار گرفت.درصد کپسولاسیون دارو در فرمولاسیون پیشنهادی برابر 83% شد.میانگین قطر ذرات با استفاده از دستگاه زتاسایزر 330 نانومتر بدست آمد. الگوی رهایش دارو از نیوزوم با استفاده از روش دیالیز طی 48 ساعت مورد بررسی قرار گرفت.مقدار ic50 داروی نیوزومه شده پس از 48 ساعت مجاورت با سلول های سرطانی 3-10*2.19 بدست آمد. پایداری دارو در طی دو ماه مورد مطالعه قرار گرفت. فرمولاسیون نیوزومه ی اپی روبیسین پس از دو ماه 0.31 درصد داروی خود را آزاد کرده بودند.

سرطان به عنوان یکی از بیماری های رو به رشد در جامعه مطرح می شود که هر ساله قربانیان زیادی را به خود اختصاص می دهد. در این بین سرطان خون شایع ترین سرطان در بین کودکان می باشد. سیتارابین هیدروکلراید، داروی اصلی مورد استفاده در سرطان خون است که استفاده از آن عوارضی مثل بی اشتهایی، حالت تهوع، لکوپنی و ... را به همراه دارد. اخیرا ثابت شده است که می توان با استفاده از فناوری نانو علاوه بر کاهش عوارض جانبی کارایی درمان را نیز افزایش داد. یکی از حامل های نانو برای دارورسانی نیوزوم ها می باشند. در این مطالعه نیوزوم های حاوی داروی سیتارابین هیدروکلراید با استفاده از روش تزریق اتر تهیه گردید و مورد مطالعه قرار گرفت. خصوصیات نانوذرات با استفاده از روش تفرق دینامیک و میکروسکوپ sem مورد مطالعه قرار گرفت که دارای شکل کریستالی و اندازه حدود 350 نانومتر بودند. میزان انکپسولاسیون دارو با روش کروماتوگرافی مقدار 98% بدست آمد. مطالعات آزادسازی برون تنی دارو در دمای 37 درجه سانتی گراد در بافر فسفات سالین با ph خنثی(4/7) در طول مدت 48 ساعت بیانگر کمتر بودن رهش دارو از نانوذرات در مقایسه با داروی خالص بود. سمیت سلولی نانوذرات حاوی دارو و داروی خالص بر روی رده سلولی سرطان سینه mcf7 بررسی شد که نشانگر افزایش سمیت سلولی نانوذرات در مقایسه با داروی سیتارابین هیدروکلراید به تنهایی می باشد. با توجه به نتایج بدست آمده از این مطالعه به نظر می رسد که نانوذرات حاوی سیتارابین می توانند به عنوان یک فرمولاسیون موثر برای درمان سرطان خون مورد ارزیابی قرار بگیرند.