پژوهش حاضر با هدف پیش بینی بهزیستی ذهنی براساس ابعاد شخصیت و اهمال کاری تحصیلی در دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام شده است. تحقیق حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است، حجم نمونه 384 نفر از دانشجویان کارشناسی بود که به روش تصادفی- طبقه¬ای انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز توسط پرسشنامه 60 سوالی شخصیت neo-ffiمک¬کری و کاستا،پرسشنامه 12 سوالی اهمال¬کاری تحصیلی سواری (1390)،و برای بهزیستی ذهنی از دو پرسشنامه رضایت از زندگی 5 سوالی (swls) دینر، ایمونز، لارنس و گریفین (1985) وهمچنین پرسشنامه 20 سوالی عاطفه مثبت و منفی(panas)، واتسون، کلارکو تلگن، (1988)،جمع آوری شد و با استفاده از جداول، نمودارها، آمارهای توصیفی و نیز استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که، ابعاد شخصیت واهمال¬کاری تحصیلی با بهزیستی ذهنی دانشجویان رابطه دارند. به طوری که روان¬رنجورخویی و برون گرایی و سازگاری و وظیفه¬شناسی وگشودگی و همین¬طور مولفه¬های اهمال کاری تحصیلی با بهزیستی ذهنی دانشجویان رابطه¬ داشتند. در نتیجه چنین به نظر می¬رسد، بهزیستی ذهنی دانشجویان متأثر از ویژگی¬های شخصیتی و اهمال¬کاری تحصیلی آن ها می باشد، لذا با توجه به یافته¬های این پژوهش به نظر می¬رسد که بررسی ویژگی های شخصیتی و کمک به کاهش اهمال¬کاری تحصیلی می¬تواند بهزیستی ذهنی دانشجویان را ارتقا بخشد.

مطالعه حاضر به منظور بررسی رابطه بین الگوهای ارتباطی و ویژگی های شخصیتی با سازگاری زناشویی و رضایت زناشـویی بر روی زوجین شهر شاهین شهر انجام شد. پژوهش از نوع توصیفی ـ همبستگی است و نمونه به روش تصادفی خوشه ای چندمرحله ای از بین والدین دانش آموزان مدارس دولتی دخترانه انتخاب شد. با استفاده از فرمول کوکران تعداد نمونه 172نفر بدست آمد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه های سازگاری زناشویی لاک ـ والاس، رضایت زناشویی انریچ، الگوهای ارتباطی(cpq) و پرسشنامه 60 سوالی نئو استفاده شد. برای تحلیل داده ها از روش رگرسیون چند متغیره و معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج رگرسیون چند متغیریه نشان داد که از بین سه الگوی ارتباطی، ارتباط سازنده متقابـل و ارتبـاط اجتنابی و از بین ویژگی های شخصیتی، روان رنجوری قادر به پیش بینی سازگاری زناشویـی بوده و همچنین الگوی ارتباطــی سازنـده متقابـل، ارتباط اجتنـاب متقابل و ویژگی های شخصیتی روان رنجوری و توافق پذیری قادر به پیش بینی رضایت زناشویی هستند. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که سازگاری زناشویی توسط متغیرهای ارتباط ســــازنده، ارتباط اجتنابی و روان رنـجوری تبیین می شود و رضایت زناشویی توسط متغیرهای ارتباط سازنده، ارتباط توقع کنـاره گیری ، ارتبـاط اجتنابـی و توافق پـذیری تبیین می شود و روان رنجــوری هم قادر به پیش بینی هر سه الگوی ارتباطی است.