مقدمه: سرطان پروستات دومین سرطان بدخیم غیرجلدی شایع در مردان ایرانی و ششمین عامل مرگ و میر مردان در اثر سرطان در سراسر دنیا می¬باشد. باتوجه به اینکه شواهد فارماکولوژی نقش آنزیم سیکلواکسیژناز-2(cox-2)cyclooxigenase-2 را درتومورزایی تایید می¬کنند و این آنزیم، آراشیدونیک اسید موجود در سطح غشا را به پروستاگلاندین¬ها تبدیل می¬کند و با درنظر گرفتن نقش پروستاگلاندین¬ها در پاتوفیزیولوژی سرطان و التهاب؛ کاهش آنزیمcox-2 به واسطه داروی مهار¬کننده انتخابی، منجر به کاهش بیان پروستاگلاندین¬ها می¬شود. افزایش پروستاگلاندین¬ها موجب افزایش رگ-زایی و به دنبال آن تهاجم می¬گردد. باتوجه به نقش ماتریکس متالوپروتئینازها matrix metalloproteinase (mmps) در تهاجم و رگ¬زایی، فرضیه بر این است که کاهش بیان سیکلواکسیژناز-2 می¬تواند موجب کاهش پروستاگلاندین¬ها و به دنبال آن کاهش mmpها گردد. هدف این مطالعه اثر داروی سلکوکسیب بر روی بیان ژن mmp-1,mmp-2,mmp-3 ,mmp-7,mmp-9,mmp-13 می¬باشد. روش: بعد از کشت و تکثیر دو رده سلولی pc-3 (جدا شده از متاستاز لگنی سرطان پروستات) و lncap (گرفته شده از متاستاز گره¬های لنفاوی سرطان پروستات)، سلول¬ها با غلظت¬های فارماکولوژیک µg/µl50 و 100سلکوکسیب تیمار شدند. پس از طراحی و سنتز الیگنوکلئوتید ژن¬هایmmp-1,mmp-2,mmp-3, mmp-7,mmp-9 و mmp-13، rna استخراج و آنالیز کیفیت rna بررسی شد. سپس میزان بیان ژن مورد نظر توسط دستگاه real-time pcr مورد ارزیابی قرار گرفت. نتیجه: نتایج این مطالعه نشان داد که نسبت معنی¬داری بین نمونه کنترل و غلظت 50 و 100 دارو وجود دارد و بیان ژن¬ها به جز mmp-7 و mmp-3در دو رده lncap و pc-3 ،کاهش چشمگیری یافته است. بحث و نتیجه¬گیری: اگر¬چه مسیر دقیق عملکرد داروی سلکوکسیب هنوز ناشناخته است، امادراین مطالعه مشخص شدکه این دارو درسطح سلولی، بیان ژن¬های ماتریکس متالوپروتئیناز ذکر شده را در سلول¬هاکاهش می¬دهد. این دارو به علت ارزان بودن و عوارض جانبی پایین شاید بتواند بعنوان درمان کمکی در کنار سایر درمان¬های رایج برای سرطان پروستات متاستاتیک مطرح باشد که نیازمند مطالعات بیشتری است.

زمینه و هدف: سرطان پروستات دومین سرطان شایع و پنجمین عامل مرگ و میر بر اثر سرطان در مردان است. راه کارهای درمانی مختلفی در سرطان پروستات وجود دارد. یکی از موارد پیشنهاد شده استفاده از داروهای ضدآنژیوژنزی در کنار راه کارهای درمانی مرسوم برای بهبود کیفیت زندگی بیماران است. مهار کننده های انتخابی آنزیم سیکلواکسیژناز-2 (cox-2) باعث کاهش سایز تومورها می شود که احتمالا به مهار آنژیوژنز ارتباط می یابد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر سلکوکسیب بر مسیر مولکولی آنزیوژنز در سرطان پروستات وابسته و غیروابسته به آندروژن بود. روش بررسی: از دو رده ی سلولی lncap و pc-3 که به ترتیب سلول های وابسته و غیروابسته به آندروژن می باشند کشت و پاساز داده شدند و تاثیر ماده فعال سلکوکسیب در دوزهای 50 و 100 میکرومولار تیمار یافت. سپس rna استخراج و cdna ساخته شد و میزان بیان ژن های ?hif-1 و vegfr-1 و vegfr-2 با روش real time-pcr ارزیابی شد. نتایج: با توجه به نتایج بدست آمده از بررسی تغییرات در رده ی سلولی pc-3 نشان داد دوزهای 50 و 100 داروی سلکوکسیب بیان ژن hif-1? و vegrf-2 را کاهش و فقط دوز 100 باعث کاهش بیان vegrf-1 شد. در رده ی سلولی lncap نیز دوز 100 باعث کاهش بیان hif-1? و vegrf-2 و vegrf-1 شد و دوز 50 فقط باعث کاهش vegrf-2 گردید. بحث و نتیجه گیری: نتایج بدست آمده از بیان ژن های ذکر شده نشان می دهد که داروی سلکوکسیب باعث کاهش بیان ژن ها گردید که نتیجه ی این تاثیرات کاهش آنژیوژنز است. با توجه به نتایج بالینی و پایه ای، سلکوکسیب به دلیل ازران قیمت بودن و داشتن عوارض جانبی پایین، می تواند در کنار روش های درمانی سرطان پروستات بکار رود و همچنین داروی سلکوکسیب می تواند نقش موثری در بهبود کیفیت زندگی مبتلایان به سرطان پروستات داشته باشد که نیاز به بررسی بیشتر دارد.