هدف از انجام این پژوهش بررسی مدل رابطه بین سبک های دلبستگی با رضایت زناشویی با میانجی گری سبک اسنادی درونی و صفات پنج عامل شخصیت توافق پذیری و روان رنجوری بوده است. از میان جمعیت متاهل شهرستان نور در سال 1393-1392، نمونه ای به حجم 400 نفر شامل: 193 نفر مرد و 207 نفر زن به صورت تصادفی انتخاب گردیده است. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش عبارتند از: رضایت زناشویی هادسن(1992)، سبک های دلبستگی فریلی و همکاران(2000)، سبک اسنادی پیترسون و همکاران(1982) و صفات پنج عاملی شخصیت نئو پائول کاستا و روبرت آر مک کرا(1985). هم چنین، جهت تجزیه و تحلیل داده¬ها علاوه بر روش آماری توصیفی فراوانی، میانگین، انحراف معیار و چولگی؛ از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. برای ارزیابی مدل پیشنهادی از روش تحلیل مسیر با فرضیه¬ها به صورت مستقیم و غیر مستقیم از نرم افزار آماری spss18 و نرم افزار 21amos انجام گرفت. بر اساس نتایج این پژوهش، مدل روابط علی متغیرهای مذکور از برازش قابل قبولی برخوردار بود. نتایج نشان داد که اکثر شاخص های برازندگی از انطباق مدل با داده¬ها حکایت دارد. به طورکلی، در مدل پیشنهادی همه مسیرها معنی دار شدند، لذا فرضیه¬های متناسب با این مسیرها نیز مورد تایید قرار گرفتند. شاخص¬های برازندگی این مدل عبارتند از: (cmin:79/68)، (rmsea:0/04)، (gfi:0/99)، (agfi:0/93)، (ifi:0/94)، (tli:0/99)، (x^2?df=3 )، به دست آمده است. (p<0/0001). در نهایت، یافته¬ها نشان داد که سبک¬های دلبستگی در پیش¬بینی میزان رضایت زناشویی در مردان و زنان متاهل با میانجی¬گری سبک اسناد درونی، توافق پذیری و روان¬رنجوری تاثیر به سزایی دارد.