گستره جغرافیایی ایران از نظر وقوع انواع حوادث طبیعی از آسیب پذیرترین بخش های کره زمین می باشد. تجربیات زلزله های اخیر در ایران آسیب پذیری زیر ساخت ها و شریان های حیاتی را به وضوح نشان می دهد. امنیت و حفاظت زیر ساخت ها و شریان های حیاتی در مقابل تهدیدات طبیعی و انسان ساخت از مهمترین مباحث روز جهان می باشد. شبکه های توزیع آب شهری به عنوان یکی از گسترده ترین زیرساخت های شهری بیش از همه در معرض زلزله بوده اند و به همین خاطر تحقیقات زیادی برای مقاوم سازی و پیش بینی خطر لرزه ای و آسیب پذیری این زیرساخت در برابر زلزله صورت گرفته است. قابلیت اعتماد یک شبکه آب می تواند بصورت احتمالاتی وضعیت گره ها با تقاضای مشخص در سیستم با فشار آب کافی تحت شرایط عادی و غیرعادی را بررسی کند. نحوه مدیریت صحیح و موثر و جلوگیری از برخورد سلیقه ای و همچنین پیروی از استانداردهای موجود جهت تعیین شاخص ها و معیارها یکی امر ضروری است. ارزیابی قابلیت اطمینان یک فرآیند پیچیده می باشد زیرا فاکتورهای زیادی باید در آن مورد توجه قرار گیرد. این فاکتورها شامل تنوع در تقاضاهای ممکن، ضریب اطمینان جداگانه اجزای تشکیل دهنده و مکان آنها، جریان مورد نیاز و محلشان می شود. بعلاوه این پیچیدگی از این حقیقت ناشی می شود که اندازه گیری عملکرد مفید برای شبکه تحت خسارات سنگین لرزه ای مشکل می باشد. در این تحقیق به منظور ارزیابی قابلیت اعتماد لرزه ای شبکه های آب، نحوه اتصال، قابلیت تعمیرپذیر بودن، ماکزیمم جریان و ضررهای اقتصادی به عنوان معیارهای ممکن که قابلیت اطمینان لرزه ای سیستم های آبرسانی را بررسی می کند، به روش تحلیلی با بررسی تغییرات عملکرد هیدرولیکی سیستم در زلزله ارزیابی می شود.