پژوهش حاضر بدنبال بررسی ترجمه پذیری طنز در داستان های فارسی "فارسی شکر است"،" دایی جان ناپلئون" و "پایتون پلیس" می باشد.برای مطالعه ترجمه پذیری و چگونگی کارآیی استراتژی های مورد استفاده مترجم دربازتولید تاثیرطنز در متن مقصد، استراتژی ترجمه ونوتی مورد استفاده قرار گرفته اند.موارد طنز هرکتاب و ترجمه های آن متقابلا مورد مقایسه قرار گرفته است و بنا بر نوع استراتژی که مترجم به کار گرفته است ، به دو دسته راهبرد های پیشنهادی ونوتی در ترجمه؛ بومی سازی و یا آشنازدایی طبقه بندی شده اند.هدف اصلی این پژوهش پیشنهاد راهکاری است برای حل مشکل ترجمه ناپذیری طنز در ادبیات فارسی.نتایج مربوط به تحقیق نشان داده می دهد که راهبرد "بومی سازی" ونوتی در ترجمه طنز، به منظور بازآفرینی تاثیر طنز متن مبدا درمتن مقصد ارجحیت داشته است. کلید واژه ها: آشنا زدایی،بوی سازی،ترجمه پذیری ،ترجمه طنز