این پژوهش سعی دارد عوامل موثر بر کارائی نیروی انسانی را مورد شناسائی قرار داده و تاثیرات آنها را بر کارکنان شرکت توزیع نیروی برق آذربایجانشرقی مورد تحلیل قرار دهد و در نهایت پیشنهاداتی را جهت حفظ و نگهداری نیروی انسانی و همچنین افزایش کارائی آنان ارائه دهد. فرضیات مورد بررسی قرار گرفته در این تحقیق عبارتند از: بین میزان تحصیلات کارکنان و کارایی آنها رابطه مثبت وجود دارد. بین میزان حقوق و مزایای دریافتی و کارایی آنها رابطه مثبت وجود دارد. بین آموزش و کارایی کارکنان رابطه مثبت وجود دارد. بین رضایت شغلی و علاقه به کار و انگیزش کارکنان و کارایی آنها رابطه مثبت وجود ندارد. بین مشارکت دادن کارکنان در تصمیم گیری ها و کارائی کارکنان رابطه مثبت وجود دارد. محیط آرام (آرامش روانی) با کارایی کارکنان رابطه مثبت دارد. مشخص کردن اهداف در کارها با کارایی کارکنان رابطه مثبت دارد. نمونه آماری این تحقیق کارکنان قرار داد دائم و مدت معین شرکت توزیع نیروی برق آذربایجانشرقی می باشد که از آزمون های آماری 〖 x〗^2توسط نرم افزار spss و روش پرسشنامه بهره گرفته شده است.و داده های آماری تحقیق مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که نتایج زیر حاصل شد: ارتباط معناداری بین عوامل موثر بر کارائی نیروی انسانی شرکت (سطح تحصیلات،میزان حقوق ، آموزش ، مشارکت در تصمیم گیری ، محیط آرام و تعیین کردن هدف) و کارائی کارکنان نیروی انسانی وجود دارد.وبه نظر می رسد بین رضایت شغلی و علاقه به کار و انگیزش کارکنان و کارایی آنها رابطه معناداری وجود ندارد. به عبارت دیگر هر چه این عوامل از سوی مدیران مورد توجه بیشتر قرار گیرد ، کارائی کارکنان افزایش پیدا می کند و برعکس هر چه این عوامل کمتر توجه شود ، بالطبع کارکنان بی انگیزه تر و کارائی آنان کاهش پیدا خواهد کرد. بنابراین بایستی جهت انگیزه مند ساختن کارکنان به عوامل فوق توجه و نسبت به برآورده نمودن آنها در حد مقدورات اقدام شود. در این صورت درافراد تعلق خاطر و تعهدی ایجاد می شود که باعث بهبود کارائی در شرکت می گردد.