هدف: مطالعه حاضر با هدف پیش¬بینی ناگویی هیجانی براساس اضطراب و سرشت و منش در دانش¬آموزان دبیرستانی انجام شد. مواد و روش: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی (رگرسیون) بود. نمونه شامل 300 (152دختر و 148 پسر) دانش¬آموز دبیرستانی شهرستان سمنان بود که به روش نمونه¬گیری خوشه¬ای تصادفی انتخاب شدند. در این پژوهش از سه پرسشنامه¬ی ناگویی هیجانی تورنتو، پرسشنامه¬ی سرشت و منش کلونینجر و پرسشنامه¬ی صفت – حالت اضطراب استفاده شد. یافته¬ها: تحلیل داده¬ها نشان داد که صفت و حالت اضطراب و سه زیر مقیاس خود راهبری، همکاری و پایداری سرشت و منش نقش معناداری در پیش¬بینی ناگویی هیجانی دارند. علاوه بر این نتایج حاکی از آن بود که در متغیرهای پژوهش با توجه به جنسیت تفاوت معناداری وجود دارد و همچنین افرادی که از نظر اجتماعی- اقتصادی در جایگاه پایین¬تری قرار دارند در صفت ناگویی هیجانی نمره بالاتری دریافت می¬کنند. نتیجه¬گیری: این یافته¬ها بیانگر نقش و اهمیت سطح اضطراب و ویژگی¬های شخصیتی سرشت و منش در شناسایی بهتر افراد مبتلا به ناگویی هیجانی و حتی پیشگیری از بروز این مشکل می¬باشد.